Μητρικός Θηλασμός, το δώρο της φύσης σε μάνα και παιδί
Η τεκνοποίηση αποτελεί την κορωνίδα της γυναικείας φύσης. Όλη τη ζωή της σχεδόν προετοιμάζεται βιολογικά για την εγκυμοσύνη. Κι όταν μετά από 9 πολύπαθους μήνες κρατήσει το μωρό της για πρώτη φορά στα χέρια της … η στιγμή είναι μαγική. Μετά από τις πρωινές αδιαθεσίες, τη δυσκοιλιότητα, τα πρησμένα χέρια και πόδια, το λαχάνιασμα, τις αϋπνίες, την βουλιμία, την συχνοουρία, την αδεξιότητα λόγω μεγέθους… αποχωρίζεται αυτό που τόσο καιρό είχε γίνει κομμάτι του εαυτού της. Το μωρό της παύει να είναι ο αινιγματικός και μυστήριος ξένος, το alien που την τρέλαινε με τις κλωτσιές και τις νυχτερινές του ανησυχίες, παίρνει σάρκα και οστά, το κρατά στην αγκαλιά της, το κοιτάζει με θαυμασμό και δέος, το μυρίζει, μέτρα 10 δαχτυλάκια και τότε έρχεται ένα απροσδόκητο δώρο. Ο θηλασμός, μια μαγική στιγμή για τη μητέρα και το παιδί.
Ο θηλασμός είναι σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο της μητέρας, στις σύγχρονες τουλάχιστον κοινωνίες. Αποτελεί δώρο ζωής προς το βρέφος, αλλά και προς τη μητερα καθώς η εμπειρία είναι μοναδική.
Με το θηλασμό γίνεται ομαλότερη η μετάβαση του νεογνού από την κόσμο της μήτρας στο έξω, καθώς η επαφή δέρμα με δέρμα(skin to skin) του δίνει τη δυνατότητα να μυρίζει τη μητέρα του, να νιώθει τον γνώριμό του χτύπο της καρδιάς της, του δίνει ασφάλεια και ηρεμία.
Πλεονεκτήματα του μητρικού θηλασμού
Για το παιδί
1. Το μητρικό γάλα έχει την ιδανική χημική σύνθεση, οποία μεταβάλλεται ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των αναπτυξιακών φάσεων του βρέφους. Ενώ παράλληλα προστατευεται από νεογνικές παθήσεις όπως ο ίκτερος και η αναιμία.
2. Μέσα απο το γάλα της μητέρας περνάνε αντισώματα ώστε να ισχυροποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα του, με αποτέλεσμα την προστασία από λοιμώξεις του αναπνευστικού και γαστρεντερικού συστήματος και από ιώσεις.
3. Μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης αλλεργιών
4. Αύξηση της επιβίωσης των πρόωρων.
5. Το μητρικό γάλα χορηγείται απ΄ευθείας από το μαστό της μητέρας, έτσι βρίσκεται στην σωστή θερμοκρασία και δεν υπόκειται σε αλλοιώσεις του περιβάλλοντος
6. Αύξηση του δείκτη νοημοσύνης
7. Προστασία από κίνδυνο νεανικού διαβήτη
8. Ελάττωση της συχνότητας του παιδικού καρκίνου
9. Πρόληψη παχυσαρκίας
10. Πρόληψη για μελλοντικό κίνδυνο στεφανιαίας νόσου
11. Η πιο κατάλληλη τροφή για πολλές ασθένειες της νεογνικής και βρεφικής ηλικίας, όπως είναι το σύνδρομο δυσαπορρόφησης, η δυσανεξία στο γάλα αγελάδος, η επίμονη διάρροια, η ελκώδης κολίτιδα, η νεκρωτική εντεροκολίτιδα, οι χειρουργικές επεμβάσεις του πεπτικού, η σηψαιμία, η ανεπάρκεια της I.G.A ανοσοσφαιρίνης, η μεταμόσχευση μυελού των οστών.
13. Το μητρικό γάλα είναι εύπεπτο, η διάσπαση και ο μεταβολισμός του δεν επιβαρύνει τα νεφρά και το συκώτι του μωρού. Τα μωρά που θηλάζονται, έχουν λιγότερους κωλικούς και δερματικούς ερεθισμούς στην περιοχή της πάνας, γιατί το μητρικό γάλα
14. Τα μωρά που θηλάζονται κινδυνεύουν πολύ λιγότερο από τον ξαφνικό νεογνικό θάνατο(σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου)
15. Συμβάλει στην ηρεμία του βρέφους λόγω ειδικής ορμόνης που περιέχει
16. Συμβάλει στην καλή ψυχική υγεία λόγω του ψυχικού δεσμού που αναπτύσσεται ανάμεσα στη μητέρα και το νεογνό.
Για τη μητέρα
1. Ταχεία παλινδρόμηση της μήτρας.
2. Προστασία από καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών.
3. Μείωση της συχνότητας καρκίνου του ενδομητρίου
4. Προστασία από οστεοπόρωση
5. Σε σημαντικό ποσοστό (75%) προφύλαξη από σύντομη νέα εγκυμοσύνη
6. Ευκολότερη απώλεια του βάρους, που αποκτήθηκε κατά την εγκυμοσύνη, καθώς το αποθηκευμένο λίπος καίγεται για την παραγωγή γάλακτος
7. Ψυχική ολοκλήρωση ως γυναίκα-μητέρα
8. Ευκολία στη σίτιση του παιδιού(το μητρικό γάλα είναι πάντοτε διαθέσιμο και στην κατάλληλη θερμοκρασία και επιπλέον δεν απαιτεί έξτρα εξοπλισμό)
9. Οικονομία
Επιπλέον, όλα τα βρεφικά γάλατα σε σκόνη(formula) περιέχουν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.
Ο πρώτος θηλασμός πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα μετά τον τοκετό, αν είναι δυνατόν αμέσως μετά τον τοκετό. Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιούνται τόσο οι μηχανισμοί παραγωγής γάλατος στη μητέρα, αλλά το νεογνό παίρνει το πρωτόγαλα, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και αντισώματα.
Το νεογνό πρέπει να σιτιστεί αποκλειστικά και μόνο με το θηλασμό και να αποφευχθεί η χρήση μπιμπερό ή πιπίλας.
Υπάρχει ένας όρος που ειδικά στη χώρα μας δεν είναι καθόλου γνωστός: το «φιλικό για το βρέφος νοσοκομείο» (The baby friendly Hospital Initiative, WHO - UNICEF 1992). Δυστυχώς, κανένα ελληνικό νοσοκομείο ή μαιευτήριο, κρατικό ή ιδιωτικό, δεν έχει πάρει αυτήν την πιστοποίηση. Aυτό σημαίνει ότι δεν πληροί τις δέκα προϋποθέσεις που διασφαλίζουν το δικαίωμα του βρέφους στον θηλασμό. Επίσης δεν υπάρχει η παραϊατρική ειδικότητα του Συμβούλου Μητρικού Θηλασμού, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό.
Η UNICEF και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έχουν ορίσει δέκα προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ένα Νοσοκομείο
«Φιλικό προς τα Βρέφη»:
1. Ύπαρξη γραπτής πολιτικής για το θηλασμό και τακτική ενημέρωση του προσωπικού υγείας.
2. Εκπαίδευση όλου του προσωπικού υγείας στις απαραίτητες δεξιότητες για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.
3. Πληροφόρηση όλων των εγκύων για τα οφέλη και το χειρισμό του θηλασμού.
4. Παροχή βοήθειας προς τις μητέρες για να ξεκινήσουν το θηλασμό μισή ώρα μετά τη γέννηση.
5. Επίδειξη στις μητέρες για το πώς να θηλάζουν και πώς να διατηρηθεί η διατροφή των βρεφών με μητρικό γάλα ακόμη κι αν θα έπρεπε να αποχωρισθούν τη μητέρα τους.
6. Να μη δίνεται στα νεογέννητα καμιά άλλη τροφή ή υγρό παρά μόνο μητρικό γάλα, εκτός κι αν επιβάλλεται να γίνει διαφορετικά για ιατρικούς λόγους.
7. Διευκόλυνση της πρακτικής "rooming in", δηλαδή να επιτρέπεται να παραμένει η μητέρα μαζί με το μωρό της 24 ώρες την ημέρα.
8. Ενθάρρυνση του θηλασμού όταν το μωρό το αποζητά.
9. Όχι πιπίλες ή άλλα αντικείμενα για το στόμα όταν το μωρό θηλάζει.
10. Ενδυνάμωση και δημιουργία ομάδων υποστήριξης του θηλασμού στις οποίες θα απευθύνονται οι μητέρες όταν φεύγουν από το νοσοκομείο ή την κλινική.
Αλήθειες και μύθοι για τον θηλασμό
Η γυναίκα που θηλάζει δεν χάνει βάρος: με το θηλασμό ο οργανισμό αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το αποθηκευμένο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για την παραγωγή γάλατος, άρα η γυναίκα ακολουθώντας ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής χάνει τα κιλά της εγκυμοσύνης γρηγορότερα.
Το στήθος «πέφτει» με τον θηλασμό: Το στήθος με τον θηλασμό επανέρχεται σταδιακά, χωρίς το απότομο αδυνάτισμα που μπορεί να δημιουργήσει χαλάρωση στο δέρμα. Αλλωστε οι περισσότερες μετατροπές στο στήθος γίνονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε από 200 γραμμ. που ζυγίζει συνήθως, μπορεί να φτάσει τα 300 - 600 γραμμ. Τις πρώτες 7 - 10 ημέρες μετά τον τοκετό παραμένει πολύ μεγάλο. Στη συνέχεια όμως μαλακώνει, μικραίνει και ακολουθεί τις ανάγκες του νεογέννητου.
«Το γάλα μου δεν φτάνει!» Οταν ξεκινήσει η μεικτή διατροφή, το γάλα σταματάει επειδή το μωρό διαλέγει το εύκολο, δηλαδή το μπιμπερό. Στον θηλασμό η γλώσσα κάνει κυματοειδείς κινήσεις και βγάζει το γάλα, ενώ από το μπιμπερό το γάλα κυλάει εύκολα. Το στήθος όμως ακολουθεί τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης: παράγει τόσο γάλα όσο του ζητάμε. Οσο πιο συχνά βάζουμε στο στήθος το παιδί τόσο περισσότερο γάλα παράγει.
Ο θηλασμός είναι αντισύλληψη: Οταν έχουμε πλήρη και αποκλειστικό θηλασμό -μέχρι τους πρώτους 6 μήνες δηλαδή- μπορούμε να έχουμε προστασία μέχρι 98%, αλλά όχι πάντα. Μετά το 6μηνο, που μπαίνουν κι άλλες τροφές στο διαιτολόγιο του παιδιού, «επιστρέφει» η έμμηνος ρύση, οπότε χρειάζεστε άλλον τρόπο αντισύλληψης.
«Αν έχω κάνει καισαρική, δεν μπορώ να θηλάσω»: Ηταν λάθος όταν παλιότερα οι γυναίκες που έκαναν καισαρική σταματούσαν τον θηλασμό. Σήμερα αυτό το αναγνωρίζει η ιατρική και έτσι στα μαιευτήρια όπου υπάρχει ευαισθητοποίηση γύρω από το θέμα, μόλις η μητέρα συνέλθει, βάζουν το μωρό δίπλα στο κρεβάτι και θηλάζει.
Ο χρυσός φιόγκος είναι ένα ιδανικό σύμβολο του χρυσού κανόνα για τον αποκλειστικό και συνεχή μητρικό θηλασμό. Η μια θηλιά συμβολίζει την μητέρα και η άλλη το παιδί. Ο κόμπος συμβολίζει την υποστήριξη του πατέρα, της οικογένειας, της κοινωνίας. Η μία άκρη συμβολίζει την προσθήκη των στερεών τροφών μετά τους έξι μήνες και η άλλη τον οικογενειακό προγραμματισμό για μια νέα εγκυμοσύνη μετά τα τρία έως πέντε χρόνια.
Σύνδεσμος Θηλασμού Ελλάδος
Ο Σύνδεσμος Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League Greece) είναι μη κερδοσκοπική οργάνωση, ανεξάρτητη από θρησκευτικό προσανατολισμό,που προσφέρει πληροφόρηση, υποστήριξη και ενθάρρυνση, σε γυναίκες που θέλουν να θηλάσουν τα παιδιά τους. Εκπροσωπεί στη χώρα μας το Διεθνή Σύνδεσμο Θηλασμού La Leche League International (LLLI). Ξεκίνησε στην Ελλάδα το 1979 και αυτή τη στιγμή υπάρχουν:
* Ομάδες Υποστήριξης στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Μυτιλήνη (καινούργιες ομάδες δημιουργούνται συνεχώς). Οι ομάδες αυτές οργανώνουν μηνιαίες φιλικές συναντήσεις σε σπίτια μελών όπου συζητούνται θέματα σχετικά με το θηλασμό και τη μητρότητα. Οι συζητήσεις αυτές διευθύνονται από τις Συμβούλους Θηλασμού, που είναι ειδικά εκπαιδευμένες έμπειρες θηλάζουσες μητέρες, που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους.
* Οι σύμβουλοι θηλασμού,μαζί με το δίκτυο υποστήριξης που τις πλαισιώνει, μπορούν να παρέχουν πληροφόρηση και βοήθεια και σε πιο ασυνήθιστες περιπτώσεις, όπως πρόωρου μωρού,διδύμων,μωρού με λαγόχειλο ή σύνδρομο Down, κλπ.
* Έντυπο Πληροφοριακό Υλικό. Στις ομάδες υποστήριξης λειτουργούν δανειστικές βιβλιοθήκες με ελληνικά και αγγλικά βιβλία για την εγκυμοσύνη, τη γέννα, το θηλασμό, τη διατροφή, την ανατροφή των παιδιών, κ.ά.
21 Ιουνίου Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής
Από το 1982, με πρωτοβουλία του τότε Γάλλου Υπουργού πολιτισμού κυρίου Jack Lang, την οικονομική υποστήριξη του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και την αιγίδα του Δήμου του Παρισιού, ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί σ’ όλη τη χώρα, κατακλύζουν, αφιλοκερδώς, δημοτικούς χώρους, πάρκα, πλατείες, δρόμους, σταθμούς κ.α., δίνοντας χιλιάδες συναυλίες. Εκδηλώσεις για την ΚΛΑΣΣΙΚΗ, JAZZ, ΜΟΝΤΕΡΝΑ, HIP-HOP, ROCK μέχρι και την ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ μουσική λαμβάνουν χώρα όλες δωρεάν για το κοινό.
Η Γιορτή της Μουσικής από το 1985, εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα και η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, είναι η πρώτη πόλη στην οποία η Γιορτή πραγματοποιήθηκε εκτός Γαλλίας. Από το 1997 όμως, με την Συμφωνία της Βουδαπέστης, δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό δίκτυο μεταξύ δήμων και συντονιστικών γραφείων, με την υποστήριξη των Υπουργείων Πολιτισμού ή άλλων κρατικών πολιτισμικών φορέων για την ταυτόχρονη διεξαγωγή εκδηλώσεων αλλά και την στενότερη συνεργασία και πανευρωπαϊκή προβολή των εκδηλώσεων και υποστηρικτών.
Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής είναι ένα ευρωπαϊκό γεγονός, που διεξάγεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο σε 22 χώρες της Ευρώπης.
Το δίκτυο των μεγάλων αυτών Ευρωπαϊκών Δήμων (Παρίσι, Βαρκελώνη, Βερολίνο, Ρώμη, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Πράγα, Μιλάνο, Σαραγόσα, Λοζάννη, Γενεύη, Κωνσταντινούπολη, Λίβερπουλ, Νάπολη, Λουξεμβούργο κ.α.), υποστηριζόμενο πάντα από τα αντίστοιχα Υπουργεία Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προώθησε δυναμικά τη γιορτή και είναι σήμερα η μεγαλύτερη κοινή γιορτή στην Ευρώπη. Ενδεικτικά σας αναφέρουμε ότι το 2002 καταγράφηκαν περισσότερες από 20.000 εκδηλώσεις στην Ευρώπη συντονισμένες από το πολιτιστικό δίκτυο της "Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής" και άλλες 15.000 σε όλο τον κόσμο!
Κάθε χρόνο την 21η Ιουνίου ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα και διάφορους άλλους χώρους, παρουσιάζοντας αφιλοκερδώς συναυλίες απ' όλο το μουσικό φάσμα.
Δίνεται, έτσι, η ευκαιρία για μία ευρωπαϊκή πολιτιστική γιορτή που συμβάλλει ώστε να αναπτυχθούν πολιτιστικές ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα σε νέους και καθιερωμένους καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες.
Μάνος Χατζιδάκις...ο Λαχειοπώλης τ' Ουρανού!
Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.
Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.
Μάνος Χατζιδάκις
" το βαλς των χαμένων ονείρων"
Βιογραφικό σημείωμα σε πρώτο πρόσωπο
Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η συνύπαρξη εκείνο τον καιρό ενός αντιτύπου της μπελ-επόκ, με αυθεντικούς τούρκικους μιναρέδες, έδιναν χρώμα και περιεχόμενο σε μια κοινωνία-πανσπερμία απ' όλες τις γωνιές της Ελλαδικής γης, που συμπτωματικά βρέθηκε να ζει σε ακριτική περιοχή και να χορεύει τσάρλεστον στις δημόσιες πλατείες. Σαν άνοιξα τα μάτια μου είδα με απορία πολύ κόσμο να περιμένει την εμφάνισή μου (το ίδιο συνέχισα κι αργότερα να απορώ σαν με περίμεναν κάπου καθυστερημένα να φανώ). Η μητέρα μου ήταν από την Αδριανούπολη, κόρη του Κωνσταντίνου Αρβανιτίδη, και ο πατέρας μου απ' την Μύρθιο της Ρεθύμνου, απ' την Κρήτη. Είμαι ένα γέννημα δύο ανθρώπων που καθώς γνωρίζω δεν συνεργάστηκαν ποτέ, εκτός απ΄ την στιγμή που αποφάσισαν την κατασκευή μου. Γι' αυτό και περιέχω μέσα μου χιλιάδες αντιθέσεις κι όλες τις δυσκολίες του Θεού. Όμως η αστική μου συνείδηση, μαζί με τη θητεία μου την λεγόμενη «ευρωπαϊκή», φέραν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Προσπάθησα όλον το καιρό που μέναμε στην Ξάνθη να γνωρίσω σε βάθος τους γονείς μου και να εξαφανίσω την αδελφή μου. Δεν τα κατάφερα και τα δύο. Έτσι μετακομίσαμε το '32 στην Αθήνα όπου δεν στάθηκε δυνατόν να λησμονήσω την αποτυχία μου.
Άρχιζα να ζω και να εκπαιδεύομαι στην πρωτεύουσα ενώ παράλληλα σπούδαζα τον έρωτα και την ποιητική λειτουργία του καιρού μου. Έλαβα όμως την αττική παιδεία όταν στον τόπο μας υπήρχε και Αττική και Παιδεία. Μ' επηρεάσανε βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το Εργοστάσιο του Φιξ, ο Χαράλαμπος του «Βυζαντίου», το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ' όλα τα χρόνια τα κατοπινά. Στην κατοχική περίοδο συνειδητοποίησα πόσο άχρηστα ήτανε τα μαθήματα της Μουσικής, μια και μ' απομάκρυναν ύπουλα απ' τους αρχικούς μου στόχους που ήταν να επικοινωνήσω, να διοχετευθώ και να εξαφανιστώ, γι' αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την Κατοχή. Έτσι δεν σπούδασα σε Ωδείο και συνεπώς εγλύτωσα απ' το να μοιάζω με τα μέλη του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου. Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια, και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες, πράγμα που άλλωστε με ωφέλησε τα μέγιστα σαν έγινα υπάλληλος τα τελευταία χρόνια. Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ότι τραυμάτιζε το ερωτικό μου αίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία.
Ταξίδεψα πολύ και αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι έλληνες σωβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές. Παράλληλα ανακάλυψα ότι τα πρόσωπα που μ' ενδιαφέρανε έπρεπε να ομιλούν απαραιτήτως ελληνικά, γιατί σε ξένη γλώσσα η επικοινωνία γινότανε οδυνηρή και εξαφάνιζε το μισό μου πρόσωπο.
Το '66 βρέθηκα στην Αμερική. Έμεινα κι έζησα εκεί κάπου έξι χρόνια, τα χρόνια της δικτατορίας, για λόγους καθαρά εφοριακούς - ανεκαλύφθη πως χρωστούσα τρεισήμισι περίπου εκατομμύρια στο δημόσιο. Όταν εξόφλησα το χρέος μου επέστρεψα περίπου το '72 και ίδρυσα ένα καφενείο που το ονομάσαμε Πολύτροπον, ίσαμε τη μεταπολίτευση του '74, όπου και τόκλεισα γιατί άρχιζε η εποχή των γηπέδων και των μεγάλων λαϊκών εκτονώσεων. Κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν εχόρεψα εθνικούς και αντιστασιακούς χορούς στα γυμναστήρια και στα γεμάτα από νέους γήπεδα. Κλείνοντας το Πολύτροπο είχα ένα παθητικό πάλι της τάξεως περίπου των τρεισήμισι εκατομμυρίων - μοιραίος αριθμός, φαίνεται, για την προσωπική μου ζωή.
Από το '75 αρχίζει μια διάσημη εποχή μου που θα την λέγαμε, για να την ξεχωρίσουμε, υπαλληλική, που μ' έκανε ιδιαίτερα γνωστό σ' ένα μεγάλο και απληροφόρητο κοινό, βεβαίως ελληνικό, σαν άσπονδο εχθρό της ελληνικής μουσικής, των ελλήνων μουσικών και της εξίσου ελληνικής κουλτούρας. Μέσα σ' αυτή την περίοδο και ύστερα από ένα ανεπιτυχές έμφραγμα στην καρδιά, προσπάθησα πάλι, ανεπιτυχώς είναι αλήθεια, να πραγματοποιήσω τις ακριβές καφενειακές μου ιδέες πότε στην ΕΡΤ και πότε στο Υπουργείο Πολιτισμού , εννοώντας να επιβάλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες. Και οι δύο όμως τούτοι οργανισμοί σαθροί και διαβρωμένοι από τη γέννησή τους κατάφεραν να αντισταθούν επιτυχώς και, καθώς λεν, να με νικήσουν «κατά κράτος». Παρ΄ όλα αυτά, μέσα σε τούτον τον καιρό γεννήθηκε το Τρίτο κι επιβλήθηκε στη χώρα.
Και τώρα καταστάλαγμα του βίου μου μέχρι στιγμής είναι :
Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.
Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.
Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός.
Πηγή: www.hadjidakis.gr
...πόσο τυχεροί όσοι έχουμε γευτεί τις μελωδίες και έχουμε διαβάσει τις σκέψεις του.
ένας μύθος ο Μάνος… που όσο περνάει ο καιρός τόσο διαφαίνεται η τεράστια αξία του μα και η απουσία του!
Ερωτικό
Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή
Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω
Μη φοβηθείς
Και θα με βρείς είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει
Eίτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος
Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ’ άστρα
Μαζεύονται όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσ’ στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ’ το παραθυρό σου
Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καλή νύχτα...
Μάνος Χατζιδάκις, Άρθρο στο περιοδικό “Το Τέταρτο”, Μάιος 1986…
«…Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ’ τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.
Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν’ αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου… κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν… ανακαλύπτονται.
Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ’ αφέλεια, σ’ όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (…) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ».
...η πρώτη ερμηνεία του Blue ανήκει στο Βασίλη Λέκκα, ο οποίος το ερμήνευε ζωντανά στις συναυλίες του Μάνου. Αποτελεί μια από τις τρεις μπαλάντες που μαζί με τη Μπαλάντα του Ούρι και τη Μπανάλντα των Αισθήσεων και των παραισθήσεων, η Μπαλάντα αυτή, η Μπαλάντα του Μπλού, όπως είναι ο πλήρης τίτλος τη δεκαετία του 80 πλημμύριζε όνειρα στις συναυλίες του μεγαλύτερου ονειρανθρώπου που γέννησε τούτη η χώρα. dimitriskl
http://www.poiein.gr/archives/3741/index.html
Οδηγός του "ΚΑΛΟΥ" ΦΑΣΙΣΤΑ...
Το παρόν πόνημα θέλει να αποτελέσει οδηγό συμπεριφοράς του καλού φασίστα κι όχι πολιτικό και κοινωνικό δοκίμιο με δυσνόητους όρους. Τα δυσνόητα είναι για τους αμφιδέξιους διανοούμενους, ο καλός φασίστας χρησιμοποιεί όσο γίνεται πιο απλή ορολογία με "μικροαστική" εμβέλεια επειδή εκεί βρίσκεται το πεδίο δράσης του.
- Ο καλός φασίστας πρέπει να βρίσκει το κατάλληλο έδαφος αναλόγως των δυνατοτήτων του (στην προκειμένη περίπτωση, αναφερόμαστε στο διαδίκτυο) όπου με απλή καθημερινή γλώσσα κι όχι ακαδημαϊκή προσπαθεί να διασπείρει τις απόψεις του.
- Ο καλός φασίστας δεν πρέπει να φτιάχνει προσωπικές σελίδες, το χρέος του είναι να περιδιαβαίνει σε πλείστα blogs και forum για να προωθεί τον υπερπατριωτισμό.
- Οι φασιστικές ιστοσελίδες πρέπει να γίνονται μόνο από οργανώσεις για να δίνουν την ιδεολογική κατεύθυνση αλλά αυτές ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να στήνουν forum ή message box. Ακριβώς διότι το χρέος του καλού φασίστα είναι να διασπείρεται μαζί με τις ιδέες του κι όχι να μαζώχνεται σε μικρά απομονωμένα ιντερνετικά κοινόβια που άδικα περιμένουν πελάτες.
- Τα πρώτα και τα πιο εύκολα θύματα - προκειμένου για ερασιτέχνη φασίστα - να είναι ιστοσελίδες εσωτεριστικού, μεταφυσικού, αρχαιολατρικού περιεχομένου επειδή οι επισκέπτες αυτών των σελίδων είναι συνήθως μικροί σε ηλικία άρα και πιο ευεπηρέαστοι και χειραγωγήσιμοι.
- Να ξεκινάει πάντα με θέματα που του δίνει αφορμή η επικαιρότητα λχ παρελάσεις και κρίση των Ιμίων, γιατί μπορεί να αναπτυχθεί και να ελιχθεί σε εύκολη συνθηματολογία περί πατριωτισμού.
- Ακόμη κι αν συμφωνούν μαζί του, να αμφιβάλλει, να αμφιβάλλει και να αμφιβάλλει ξανά. Ο καλός φασίστας έχει τα καλύτερα αποτελέσματα όταν αμφισβητεί έντεχνα τον πατριωτισμό των συνομιλητών του, διότι πολλοί από αυτούς θα διαρρήξουν τα ιμάτια τους ότι είναι πιο πατριώτες από τον καλό φασίστα. Ο καλός φασίστας γίνεται εξαιρετικά αποτελεσματικός μόνο όταν καταφέρει να δημιουργεί ενοχές στους συνομιλητές του.
- Ο καλός φασίστας δεν πρέπει ποτέ να καταθέτει τα όπλα ακόμη κι όταν οι admins διαφόρων forum τον ανακαλούν στην τάξη (προσοχή: δεν τον αποπέμπουν!). Να υποκρίνεται χωρίς φανερό τρόπο το θύμα λογοκριτικής παρέμβασης και να μεμψιμοιρεί διακριτικά ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει τα πιστεύω του.
- Ο καλός φασίστας ποτέ δεν πρέπει να ονοματίζει δημόσια το προσωπείο του ως φασιστικό ακόμη κι όταν προδίδεται εν γνώσει του. Διότι, ένας φασίστας που ονομάζει τον εαυτό του φασίστα, θα χάσει την υπόληψή του ενώ όταν συμπεριφέρεται ως φασίστας χωρίς να αποκαλεί τον εαυτό του έτσι, θα μπορεί να αντιμάχεται με δημοκρατική ευφροσύνη τις κατηγορίες εναντίον του.
- Ο καλός φασίστας πρέπει με περίσσια επιμονή να είναι μονολιθικός στα λεγόμενά του και τη στάση του. Έτσι καταφέρνει σταδιακά να αποκαρδιώνει και να αποθαρρύνει τους αντίθετους με αυτόν, κι έτσι οι αντίπαλοί του είτε αποσύρονται από τον διάλογο, είτε ρίχνουν πίσω τους μαύρη πέτρα στο χώρο που φιλοξενούσε άδοξα τις απόψεις τους.
- Η πιο μεγάλη νίκη ενός καλού φασίστα είναι να αποδυναμώνει έναν ιστοχώρο από τις αντίθετες απόψεις. Κι αυτός είναι ο βασικός στόχος του, όχι να πουλάει την ιδεολογία του διότι, ούτως ή άλλως, είναι δεδομένη, άμεσα αναγνωρίσιμη όσο και γνωστή.
- Ο καλός φασίστας δεν παίρνει εύκολα κι αποκλειστικά μόνο το δίκιο με το μέρος του όταν αναλύει σύμφωνα με την δική του οπτική ιστορικά γεγονότα και ζητήματα ηθικής (και εθνοπατριωτικής) τάξης. Πρέπει να δημιουργεί προσωπικές ανασφάλειες στον εχθρό και να επιδιώκει να μειώνει τις ανοχές και τις αντοχές του εχθρού σύμφωνα με την προσωπικότητα αυτού κι όχι με σύμφωνα τις γνώσεις του. Να επιδιώκει να κάνει τον αντίπαλό του να σκιαμαχεί και να μην επιτρέπει να του εκμεταλλεύεται τις, ούτως ή άλλως, φανερές αδυναμίες του.
- Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο καλός φασίστας πάντα πρέπει να προπορεύεται ένα βήμα μπροστά! Να μην πέφτει ποτέ σε φαύλο κύκλο αντιπαραθέσεων από τους οποίους σχεδόν πάντα θα βγει χαμένος.
- Όταν ο καλός φασίστας ξεπεράσει το "εύκολο" επίπεδο των κανόνων 4 - 5, να επιρρίπτει ευθύνες ηθικής, κοινωνικής και πολιτικής τάξεως στους εβραίους, τους αλλοδαπούς και τους ομοφυλόφιλους, θέματα τα οποία και είναι εξαιρετικά εύκολα και βατά από την πλειοψηφία και δίνουν την ευχέρεια για ακόμη περισσότερη συνθηματολογία χωρίς κουραστικές αναλύσεις.
- Συνέπεια του προηγούμενου κανόνα, ο καλός φασίστας πρέπει να αποδεικνύει ότι κάθε ανάλυση είναι περιττή επειδή τα είπαν όλα οι Σπαρτιάτες (οι ποιοι;) μέχρι τον κο Νίλους των Πρωκτόκολλων της Σιών, δλδ τέλη του 19oυ αιώνα. Κάθε μετέπειτα ερμηνεία είναι πάντα, είτε "σιωνιστική" είτε "ανθελληνική" ("αντισπαρτιάτικη" θέλουν να πούνε αλλά τέλος πάντων ...;).
- Ο καλός φασίστας, για την καλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα, πρέπει να είναι άντρας διότι η προσωπικότητά του πρέπει να αναδίδει βαρβατίλα. Δεν υπάρχει στην ιστορία γυναίκα που να έσφαξε εκατομμύρια κοσμάκη ...; Και ψιτ, ο καλός φασίστας ποτέ δεν πρέπει να αναφέρεται σε γυναίκες για οποιονδήποτε λόγο, διότι στις καλές εποχές που ο φασίστας είχε το "πάνω" χέρι στην εξουσία ...; μπλα, μπλα, μπλα ...; (Τα είπαν ήδη κινηματογραφικά - για τους οφθαλμολαγνείς - ο Παζολίνι, ο Μπουνιουέλ και ο Τίντο Μπρας).
- Ο καλός φασίστας πρέπει να έχει τη λέξη Δημοκρατία ωσάν ευαγγέλιο και φραγγέλιο. Διότι πρέπει να επικαλείται συνεχώς το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Η Δημοκρατία για τον καλό φασίστα είναι το άλλοθι της ύπαρξής του και πρέπει να το σεβαστεί αυτό όσο ακόμη αυτή υπάρχει. Πόσο μάλλον το σέβεται αυτό και ο καλός φασίστας που το επίθετο της ιδιότητάς του είναι συνώνυμο με την υποκρισία...
ΔΩΣΤΕ ΤΟΝ ΜΠΑΦΟ ΣΤΟ ΛΑΟ!!! (Σατυρικόν)
- Είναι προεκλογική εξαγγελία (θα συμφωνήσει ο Παπανδρέου που επιτέλους θα κάνει κάτι από όσα υποσχέθηκε και για τα οποία ψηφίστηκε από χιλιάδες),
- φέρνει τεράστια έσοδα και καταπολεμά το παραεμπόριο (θα συμφωνήσει ο Παπακωνσταντίνου),
- αυξάνει την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα της χώρας (θα συμφωνήσει η Κατσέλη),
- απελευθερώνει την αστυνομία από το έργο και το πάρεργό της, ώστε να συλλάβει επιτέλους όλα τα παπάκια χωρίς κράνος και να κατασχέσει ότι κυκλοφορεί σε κουκούλα με το κεφάλι μαζί1 (θα συμφωνήσει ο Χρυσοχοϊδης),
- «ηρεμεί» τα παιδιά και ανοίγει τους ορίζοντές τους (θα συμφωνήσει η Διαμαντοπούλου),
- είναι υγιέστερο του τσιγάρου (θα συμφωνήσει η Ξενογιαννακοπούλου και ο Γρίβας),
- βοηθά στην δημιουργία πράσινης ανάπτυξης και πράσινου πλανήτη (θα συμφωνήσει η Μπιρμπίλη), αναπτύσσει την γεωργία (θα συμφωνήσει η Μπατζελή),
- βοηθά στην καταπολέμηση της ανεργίας και πλουτίζει τα ασφαλιστικά ταμεία (θα συμφωνήσει ο Λοβέρδος),
- «φτιάχνει» τους πιλότους και τους λοιπούς διαμαρτυρόμενους στρατευμένους (θα συμφωνήσει ο Βενιζέλος),
- καλμάρει τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού (θα συμφωνήσει το Δ.Ν.Τ., η Ε.Ε. και οι «αγορές»),
- ενισχύει τις μεταφορές και τη ναυτιλία (θα συμφωνήσει και ο Ρέππας),
- φέρνει τους κατοίκους των τεράστιων Καλλικράτειων δήμων πιο κοντά (θα συμφωνήσει ο Ραγκούσης που έχει το σχετικό πρόβλημα),
- αναπτύσσει την έμπνευση στις τέχνες, παράγει πολιτισμό, φέρνει τουρισμό (θα συμφωνήσει και ο Γερουλάνος).
- Δεν είναι όμως μόνο το άτυπο διευρυμένο με την «τρόϊκα» υπουργικό συμβούλιο που θα συμφωνήσει … . Θα συμφωνήσουν οι παπάδες (μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό), θα συμφωνήσουν οι βιομήχανοι (ευκαιρία για κέρδη), οι έμποροι, οι βιοτέχνες, οι ξενοδόχοι (ευκαιρία για τζίρους), οι αγρότες, οι εργάτες, οι φοιτητές, οι άνεργοι (ο καθένας για τους δικούς του λόγους), θα συμφωνήσουν και οι εκατομμύρια Ελληνες που επί χρόνια τώρα μαστουρώνουν με τα ψέματα και τις μπουρούχες των πολιτικών και των ΜΜΕ.
12 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας
Σε έκθεσή του που δημοσίευσε πριν από λίγες ημέρες, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας υπογραμμίζει τον κίνδυνο ανατροπής της τάσης των τελευταίων ετών, όπου παρατηρείται μείωση της παιδικής εργασίας, εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, μεταξύ 2004-2008, ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο μειώθηκε από περίπου 222 εκατομμύρια σε περίπου 215 εκατ. Η πτώση, που φθάνει το 3% και θεωρείται μικρή από τον Οργανισμό, χαρακτηρίζεται επίσης αργή και άνιση στις διάφορες χώρες.
Στην έκθεση με τίτλο «Επιταχύνοντας την δράση κατά της παιδικής εργασίας», τονίζεται ότι είναι «ανατριχιαστικό το ότι 115 εκατομμύρια παιδιά συνεχίζουν να εκτίθενται σε επικίνδυνες δουλειές».
Η πιο αξιοσημείωτη πρόοδος σημειώθηκε μεταξύ των κοριτσιών στις αγορές εργασίας -η συμμετοχή των αγοριών μειώθηκε λιγότερο, ενώ τεκμηριώθηκε ότι οι νέοι μεταξύ 15 και 17 ετών που εργάζονται αυξήθηκε κατά 20%.
Μείωση της παιδικής εργασίας σημειώθηκε σε Ασία-Ειρηνικό, Λατινική Αμερική και Καραϊβική. Αντίθετα, αυξήθηκε η παιδική εργασία στην υποσαχάρεια Αφρική. «Η κατάσταση απαιτεί να επανενεργοποιηθεί η εκστρατεία ενάντια στην παιδική εργασία» σημειώνει ο επικεφαλής του ILO, Χουάν Σομάβια.
Η ολλανδική κυβέρνηση και ο ILO διοργανώνουν την επόμενη εβδομάδα διάσκεψη, η οποία θα επικεντρωθεί μεταξύ άλλων στην απάλειψη των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας ως το 2016.
Παράλληλα, σε έκθεση της η οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch σημείωσε ότι εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να εργάζονται στον αγροτικό τομέα στις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι υπάρχει εκτενής νομοθεσία που το απαγορεύει αυστηρά.
http://tvxs।gr/
καθημερινά σε όλο τον κόσμο υπάρχουν παιδιά που στερούνται της παιδικής τους ηλικίας, των δικαιωμάτων τους για ελευθερία καθώς και ασφάλεια και εκπαίδευση με συνέπεια να προδιαγράφεται για αυτά ένα μέλλον περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού. Και αυτό, γιατί δεν τους δίνεται καν η δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να διευρύνουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους αλλά και την κοινωνική τους θέση μέσα από το σχολείο. Βασικά δικαιώματα του παιδιού όπως το δικαίωμα στη μόρφωση και το δικαίωμα στο παιχνίδι είναι άγνωστα για αυτά τα παιδιά. Κάποια δουλεύουν σε θορυβώδη και επικίνδυνα εργοστάσια, άλλα στα χωράφια από την αυγή ως το σούρουπο, άλλα είναι θύματα της βιομηχανίας του σεξ.Δεκάδες παιδιά στους δρόμους της πόλης βιώνουν την πιο σκληρή εκδοχή της παιδικότητας, εργαζόμενα πολλές ώρες, για να στηρίξουν υλικά μια αποδυναμωμένη και περιθωριοποιημένη ομάδα ενηλίκων, ενώ την ίδια στιγμή η κοινωνία διαιωνίζει το φαινόμενο αυτό δείχνοντας οίκτο.
Η Νότια Αφρική - Το αληθινό πρόσωπο 2010 ΦΙΦΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Η φτώχεια αποτελεί ένα από τα κυριότερα προβλήματα στη Νότιο Αφρική, που φέρνει τον πληθυσμό αντιμέτωπο με την κακή διατροφή, με τις αρρώστιες και τη βία.
Το 2002, δύο απ' τα τρία νοικοκυριά στις κωμοπόλεις των μαύρων στο Κέηπ Τάουν δεν είχαν αρκετό φαγητό για να φάνε.
Οι φτωχοί μαύροι εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένοι από τα δυναμικά οικονομικά κέντρα, τη στιγμή που το 97% της οικονομίας παραμένει στα χέρια των λευκών και στις κωμοπόλεις γύρω από το Κέηπ Τάουν το 76% των νοικοκυριών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας των $42 το μήνα.
Επί απαρτχάιντ η εργασία με ημερομίσθιο είναι ζωτική για τα φτωχά νοικοκυριά της Νοτίου Αφρικής εν μέρει, γιατί η αρπαγή της γης από τους αποικιοκράτες και το απαρτχάιντ κατέστρεψαν την αγροτική οικονομία των μαύρων προκειμένου να δημιουργηθεί φτωχή εργατική δύναμη.
Οι συνθήκες για τους φτωχούς μαύρους έγιναν χειρότερες κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών καθώς η Νότιος Αφρική δεν συνήλθε ποτέ από την πετρελαϊκή κρίση του 1974. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού των μαύρων στη Νότιο Αφρική γνώρισαν σημαντική μείωση του εισοδήματός τους λόγω του πληθωρισμού.
Η σημερινή κυβέρνηση για να καταπολεμήσει την ανεργία και να αντιστρέψει τις αδικίες του παρελθόντος εφαρμόζει την πολιτική της "καταφατικής δράσης" που στον τομέα της εργασίας δίνει προτεραιότητα στους μαύρους, πολιτική που έχει δεχτεί σημαντική κριτική ως νέα μορφή διάκρισης. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής ακολουθεί τις θεωρίες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που εντείνουν το ζήτημα της φτώχειας.
Τη στιγμή που η χώρα έχει ένα εξωτερικό χρέος 27δις δολαρίων, η κυβέρνηση ακολουθεί πιστά τις εντολές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας και προωθεί την κατάργηση των κρατικών παροχών, την ανεξέλεγκτη ελευθερία της αγοράς και τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως αυτή του νερού που το τελευταίο διάστημα έχει ξεσηκώσει ένα ιδιαίτερο αντάρτικο στο Σοβέτο.
http://hamomilaki.blogspot.com/2010/06/2010-fifa-world-cup_12.html
...προφανώς περιμένουν κι αυτοί τα έσοδα και τα μακροπρόθεσμα οφέλη μιας τέτοιας παγκόσμιας διοργάνωσης, όπως εμείς με την ολυμπιάδα - της οποίας διοργάνωσης πρέπει να πω: ήμουν πολέμιος.
μια χώρα που μαστίζεται από πείνα, δίψα και ασθένειες, το τελευταίο που θα έπρεπε να την ενδιαφέρει θα ήταν η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.
αν, εξαιρέσει κανείς το γεγονός ότι για όσο κρατάνε οι αγώνες μπαίνει χρήμα στη χώρα και ο λαός μακάριος απολαμβάνει τη "θεά μπάλα", τί άλλο όφελος έχει να περιμένει;
πώς θα βοηθήσει η διοργάνωση τους έγχρωμους αυτόχθονες να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους;
το απαρτχάιτ "έπεσε" αλλά οι συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού είναι σε άθλια επίπεδα και το ΕΙΤΖ ξεκληρίζει ολόκληρα χωριά.
μήπως θα βελτιωθεί το σύστημα υγείας, η εκπαίδευση, η βία κατά των μαύρων θα σταματήσει, η ανεργία θα βελτιώσει τα ποσοστά της, η δικαιοσύνη θα σταματήσει να βγάζει αποφάσεις βασιζόμενες στο ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία;
το σίγουρο είναι πως γι' άλλη μια φορά κερδισμένες είναι οι πολυεθνικές.
άρτος και θεάματα: μόνο που εδώ ο άρτος, είναι είδος...πολυτελείας!
"Πόρτα" στους Ισραηλινούς από το Ισπανικό γκέϋ πράϊντ
Κλειστή βρίσκει την πόρτα της παρέλασης gay pride της Μαδρίτης η αποστολή από το Τελ Αβίβ, αφού οι διοργανωτές θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός ότι οι αρχές της ισραηλινής πόλης δεν καταδίκασαν την πολύνεκρη επίθεση του ισραηλινού στρατού κατά του «Στόλου της Ελευθερίας». Η παρέλαση στην ισπανική πρωτεύουσα θα πραγματοποιηθεί στις 3 Ιουλίου.
Ο Antonio Poveda από την Ισπανική Ομοσπονδία Λεσβιών, Ομοφυλόφιλων, Τρανσέξουαλ και Αμφισεξουαλικών εξηγεί: «Μετά τα όσα διαδραματίστηκαν και ως ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μας φαίνεται βάρβαρο να τους επιτρέψουμε να συμμετάσχουν. Δεν υπερασπιζόμαστε μονάχα το χωραφάκι μας εδώ...».
Η απόφαση των Ισπανών διοργανωτών προκάλεσε την οργή της αντιπροσωπείας από το Τελ-Αβίβ, διατυπώνοντας την άποψη ότι οι ακτιβιστές στη Μαδρίτη έχουν μπλέξει τις προτεραιότητές τους, με το να συσχετίσουν τους 9 θανάτους στο «Στόλο» με την παρέλαση Υπερηφάνειας.
«Δεν θυμάμαι κάποιον να ζητά από τον Δήμο του Τελ-Αβίβ να υποστηρίξει ή να καταδικάσει αυτή την υπόθεση. Αυτή δεν είναι η δουλειά τους. Επίσης, δεν θυμάμαι καμία οργάνωση ομοφυλοφίλων της Μαδρίτης να καταδικάζει οποιαδήποτε από τις παλαιστινιακές τρομοκρατικές επιθέσεις σε καφετέριες ή λεωφορεία» λέει ο εκπρόσωπος της ισραηλινής πόλης Eytan Schwartz στην ισπανική εφημερίδα El Mundo.
«Δεν γνωρίζουν ότι οι ισλαμιστές φονταμενταλιστές δεν θέλουν μόνο να αποτελειώσουν το Ισραήλ, αλλά επίσης πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να «θεραπευθούν» ή να πεθάνουν; Είναι ντροπή που συντάσσονται με τους φιλοπαλαιστινιακές και φονταμενταλιστικές οργανώσεις οι οποίες δεν είναι ακριβώς ανεκτικές με την ομοφυλοφιλία», συμπληρώνει ο Eytan Schwartz.
«Γιατί αναμιγνύουν την πολιτική με την παρέλαση Υπερηφάνειας; Ήμασταν προσκεκλημένη ως απολιτική ένωση και δεν αποτελούμε εκπροσώπους της κυβέρνησης» λέει ο Mike Hamel, ένας από τους Ισραηλινούς προσκεκλημένους.
Ο Schwartz συμπληρώνει ότι το Τελ-Αβίβ είχε επίσης προσκαλέσει την Μαδρίτη να στείλει μια αντιπροσωπεία ομοφυλοφίλων στην πόλη. Μεταξύ άλλων, συνεχίζει, το Τελ-Αβίβ σχεδίαζε να κάνει μια ξενάγηση στη Γάζα προκειμένου να δουν μόνοι τους ένα μέρος «το οποίο ελέγχεται από τους φονταμενταλιστές της Χαμάς, οι οποίοι δεν σέβονται κανένα ανθρώπινο δικαίωμα και οι οποίοι πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να εκτελεστούν».
«Προσκαλέσαμε τους οργανωτές της παρέλασης Υπερηφάνειας της Μαδρίτης να λάβουν μέρος σε μια πορεία αυτή την Παρασκευή στο Τελ-Αβίβ, το μόνο μέρος στη Μέση Ανατολή όπου μπορείς να είσαι ομοφυλόφιλος δημοσίως. Θα είχαν τη δυνατότητα να μιλήσουν με γκέι Άραβες που ταξιδεύουν μέχρι εδώ κρυφά επειδή θα τους δολοφονούσαν στην πατρίδα τους αν αποκαλυπτόταν η σεξουαλικότητά τους».
Πηγή: Guardian
...μπράβο για την απόφαση της ισπανικής γκέϋ κοινότητας.απέκλεισαν μια αποστολή που είχε εκπροσώπηση πολιτικών φορέων του φασιστικού καθεστώτος...απλά τα πράγματα।
τα Φεστιβάλ περηφάνειας ως φορείς συλλογικοτήτων, πρέπει να μπορούν να αποκλείουν εκπροσώπους καταπιεστικών καθεστώτων.
αν δεν το έκαναν, θα ήταν το λιγότερο ανακόλουθοι....
πως είναι δυνατόν αυτοί που αγωνίζονται για ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα να παρελαύνουν με καταπιεστές και φασίστες; θα έπεφταν γιαούρτια και δικαίως!!!
μπορεί στο μέλλον να χρειαστεί να αποκλειστούν οι εκπρόσωποι του Παλαιστινιακού
κράτους, αν αυτό το κράτος εξοντώνει τους ομοφυλόφιλους το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
δεν είμαστε με αυτούς ή με τους άλλους, είμαστε πάντα με αυτούς που ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΝΤΑΙ.
Scorpions...."Το τελευταίο τραγούδι"
- Lovedrive(1979) Holiday, Always Somewhere
- Animal magnetism(1980) The Zoo, Make it real
- Blackout(1982) Blackout, No one like you
- Love at first Sting(1984) Rock you like a hurricane, Bad Boys running wild, Big City Nights, Still Loving You
- Crazy World(1990) Wind of Change
- Ralph Rieckermann - bass, backing vocals (1993–2000, 2000–2003)
- Herman Rarebell - drums, percussion, backing vocals (1977–1983, 1984–1995)
- Francis Buchholz - bass, backing vocals (1973–1983, 1984–1992, 1994) κ.α
- Klaus Meine- lead vocals (1970–present)
- Matthias Jabs - lead & rhythm guitars, backing vocals (1978–present)
- Rudolf Schenker - rhythm & lead guitars, backing vocals (1965–present)
- Paweł Mąciwoda - bass, backing vocals (2003–present)
- James Kottak - drums, percussion, backing vocals (1996–present)
Ασφαλής Κολύμβηση...
10 ερωτήσεις και απαντήσεις για ασφαλή κολύμβηση
5. Πόση ώρα πρέπει να καθόμαστε μέσα στη θάλασσα;
Aν δεν υπάρχει σφυγμός: Aυτό σημαίνει ότι έχει σταματήσει η λειτουργία της καρδιάς και θα πρέπει να κάνετε αμέσως καρδιακές πιέσεις στο θύμα.