Ο κύριος Κώστας στα χρόνια που τον ξέρω ποτέ δεν μου είχε δώσει την εντύπωση του ρατσιστή.
Πάντα καλοσυνάτος και πρόσχαρος. Χαιρετιόμασταν κι όταν είχαμε χρόνο λέγαμε και καμιά κουβέντα παραπάνω.
Είχα καιρό να τον συναντήσω και χάρηκα όταν τον είδα τις μέρες του Πάσχα.
Σταματήσαμε και ανταλλάξαμε ευχές...
Στα χέρια του κρατούσε δυο τσάντες γνωστής εταιρίας παιχνιδιών, δώρα όπως μου είπε για τα εγγόνια του.
-Κάτι παιχνιδάκια για τα παιδιά, μην πάω με άδεια χέρια.
Άλλες χρονιές τα έπαιρνα μαζί μου για να πάρουμε τα δώρα τους, τα τελευταία χρόνια και με τις μειώσεις των συντάξεων το αποφεύγω.
Ίσα ίσα και με πολλές περικοπές τα φέρνουμε βόλτα...κόψε από 'δώ, κόψε από 'κει λέμε πως ζούμε.
Τα παιδιά όμως παιδιά είναι δεν μπορούν να καταλάβουν.

Άνεργη η νύφη του...ο εργοδότης της, της χρωστάει μισθούς και αποζημείωση όπως μου είπε.

Κι ο γιός του, "σαν το σκυλί δουλεύει, του μείωσαν και το μισθό αλλά που να μιλήσει παιδί μου με τέτοια ανεργία; ουρά περιμένουν απ' έξω"
"Σε καταλαβαίνω και 'γω και ο μικρός -ο αδερφός μου- άνεργοι είμαστε" του λέω.
-Η αδερφή σου, το μωρό καλά; θα 'χει μεγαλώσει απ' την τελευταία φορά που το είδα.
-Μια χαρά, στο χωριό ειναι, πήγαν για τις γιορτές, του λέω.
-Α ! είναι στην Κρήτη...καλά έκαναν να ξεσκάσουν λιγάκι να πάρει και το παιδί καθαρό αέρα, χρειάζεται.
-Όχι κυρ Κώστα, του λέω, στην Αλβανία είναι...στο χωριό του γαμπρού μου πήγαν.
Μεμιάς σκοτείνιασε το βλέμμα του...πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι τον κυρ Κώστα.
-Αλβανός είναι ο γαμπρός σου; με ρωτάει, δεν το 'ξερα.
-Ναι από Αλβανία είναι, του λέω.
-Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά, μου ανταπαντά.
-Γιατί βρε κυρ Κώστα; τον ρωτάω
-Τί γιατί βρε παιδάκι μου; ΌΤΑΝ γίνει πόλεμος με τους αλβανούς τί νομίζεις θα κάνει;
Στο πλευρό τους θα πολεμήσει.

(μου έκανε εντύπωση ότι το θεωρούσε δεδομένο ότι θα γίνει πόλεμος...χρονικό σύνδεσμο χρησιμοποίησε και όχι υποθετικό)

-Βρε κυρ Κώστα μου, του λέω, γιατί να κάνουμε μεταξύ μας πόλεμο, τί έχουμε να χωρίσουμε οι λαοί;
-Ο αλβανός δεν πιάνεται φίλος, μου απαντά.
-Mας κλέβουν, μας σκοτώνουν και αν τους δοθεί η ευκαιρία θα θελήσουν να πάρουν και τη χώρα.
Έβαλα τα γέλια.
Με κοίταξε με ύφος σοβαρό και μου είπε: "μη γελάς, έτσι όπως τα λέω είναι".
Δεν ήθελα να πίστεψω αυτό που μόλις είχα ακούσει.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι το μίσος που σπέρνει η χρυσή αυγή δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας δηλητηριάζει την ψυχή.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν είναι δυνατόν να επαναλαμβάνουμε λόγια μίσους που ακούσαμε από τα χείλη εκείνων που λατρεύουν και υμνούν τον Χίτλερ.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι για την άνεργη νύφη του, για το γιό του που δουλεύει σα σκλάβος για ψίχουλα, για τη σύνταξη που δεν φτάνει όχι μόνο για δώρα στα εγγόνια αλλά ούτε για να ζήσει δεν φταίνε οι αλβανοί ούτε οι υπόλοιποι μετανάστες.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι για δεινά τα δικά του και όλων μας, ελλήνων και μεταναστών φταίνε οι πλουτοκράτες...ντόπιοι και ξένοι που καρπώνονται τον ιδρώτα μας για να πλουτίζουν όλο και περισσότερο.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι μόνο αν δούμε τον γείτονα -έλληνα ή μετανάστη- σαν αδερφό και παλέψουμε από κοινού έχουμε ελπίδα.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι οι δυνάστες μας, μας θέλουν χωρισμένους γιατί έτσι μπορούν να μας ελέγχουν και να μας χειραγωγούν.
Όσοι ώρα μιλούσα με άκουγε με προσοχή.
Χαιρετιστήκαμε και ο καθένας πήρε το δρόμο του.
Αν με ρωτήσεις αν ο κυρ Κώστας είναι ή έγινε ρατσιστής, "όχι", θα σου απαντήσω.
Φοβισμένος είναι.
Για ένα αύριο που φαντάζει στα μάτια του όπως και σε άλλους πολλούς ένα αύριο αβέβαιο και χωρίς ελπίδα.

Υ.Γ. Συναντηθήκαμε και σήμερα με τον κύριο Κώστα. Δεν μιλήσαμε όμως γιατι ήμουν πάνω στη μηχανη και δεν είχα χρόνο για να σταματήσω. Χαιρετιστήκαμε όμως εγκάρδια κουνώντας τα χέρια μας από μακριά. Πηγαίνοντας σπίτι θυμήθηκα την προηγούμενη συνάντησή μας και είπα να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις και συναισθήματα. Δεν έγινε ξαφνικά ρατσιστής ο κύριος Κώστας...δεν έγιναν ρατσιστές όλοι οι έλληνες. Προσπαθούν από κάπου να πιαστούν. Είναι πιο εύκολο να σκεφτείς ότι διώχνοντας τους μετανάστες θα καλυτερεύσει η ζωή σου απ' το να σκεφτείς ότι αυτό θα γίνει μόνο ανατρέποντας το σύστημα που σε συνθλίβει και γεννά μετανάστες.
Αυτό είναι το θέμα...ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ (!)