Κική Δημουλά - Αφιέρωμα



Μην το αποκλείεις. Κι άλλες φορές κουρέλι η αντοχή κι όμως αποκαλύφθηκε υπεράνθρωπος...

*Βιογραφικό (γραμμένο από την ίδια την Κική Δημουλά)

«Ένα βιογραφικό σημείωμα πρέπει , αφού γραφτεί, να μείνει επ’ αρκετόν καιρό κρεμασμένο στον αέρα από ένα τσιγκέλι αυστηρότητας, ώστε να στραγγίξουν καλά τα στερεότυπα, οι ωραιοποιήσεις, η ρόδινη παραγωγικότης και ο πρόσθετος ναρκισσισμός, πέραν εκείνου που ενυπάρχει στη φύση μιας αυτοπαρουσίασης. Μόνον έτσι βγαίνει το καθαρό βάρος: το ήθος που επέβαλες να τηρεί η προσπάθειά σου.

Τα πόσα βιβλία έγραψε κανείς, πότε τα εξέδωσε, ποιες μεταφράσεις τα μεταναστεύουν σε μακρινές ξένες γλώσσες και ποιες διακρίσεις τα χειροκροτούν είναι τόσο τρέχοντα, όσο το να πεις ότι μέσα σ’ έναν βαρύτατο χειμώνα υπήρξαν και κάποιες μέρες με λαμπρή λιακάδα.

Ωστόσο, επειδή αυτό είναι το υλικό της πεπατημένης, που δεν μπορεί να συνεχίσει τη χάραξή της με συνεσταλμένες καινοτόμες επιφυλάξεις, γεννήθηκα στην Αθήνα το 1931. Η παιδική ηλικία πέρασε χωρίς να αναδείξει το «παιδί θαύμα». Το 1949, τελειώνοντας το Γυμνάσιο, υπέκυψα εύκολα στο «πρέπει να εργαστείς», και εργάστηκα στην Τράπεζα της Ελλάδος είκοσι πέντε χρόνια.


Ανώτερες σπουδές: η μακρά ζωή μου κοντά στον ποιητή Άθω Δημουλά. Χωρίς εκείνον, είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκεστεί σε μια ρεμβαστική, αμαθή τεμπελιά, προς την οποίαν, ίσως και σοφά, ακόμα ρέπω. Του οφείλω το λίγο έστω που της ξέφυγα, την ατελή έστω μύησή μου στο τι είναι απλώς φωνήεν στην ποίηση και τι είναι σύμφωνον με την ποίηση, του οφείλω ακόμα την πικρότατη δυνατότητα να μπορώ σήμερα, δημόσια, να τον μνημονεύω εις επήκοον της πολυπληθούς λήθης. Αυταπαρνητική, παραχωρήθηκα στο ρόλο της μητέρας και με τρυφερή γενναιότητα άκουσα να προσφωνούμαι «γιαγιά». Κυλώ τώρα με ψυχραιμία και χωρίς βλέψεις διαιωνίσεως μέσα σ΄ αυτές τις νέες παρακαμπτήριες του αίματός μου. Κυλώ και, όσο πλησιάζω στις εκβολές, όλο και ονειρεύομαι ότι θα μου πετάξει η ποίηση ένα σωσίβιο ποίημα.

Δεν νιώθω δημιουργός. Πιστεύω ότι είμαι ένας έμπιστος στενογράφος μια πολύ βιαστικής πάντα ανησυχίας, που κατά καιρούς με καλεί και μου υπαγορεύει κρυμμένη στο ημίφως ενός παραληρήματος, ψιθυριστά, ασύντακτα και συγκεκομμένα, τις ακολασίες της με έναν άγνωστο τρόπο ζωής. Όταν μετά αρχίζω να καθαρογράφω, τότε μόνον, παρεμβαίνω κατ’ ανάγκην: όπου λείπουν λέξεις, φράσεις ολόκληρες συχνά και το νόημα του οργίου, προσθέτω εκεί δικές μου λέξεις, δικές μου φράσεις, το δικό μου όργιο στο νόημα, ότι τέλος πάντων έχει περισσέψει από δικές μου ακολασίες με έναν άλλον, άγνωστο τρόπο ζωής.

Τόσο μεταχειρισμένη και υπηρεσιακή είναι η ανάμειξή μου στη δημιουργία. Φύσει ολιγογράφος, εξέδωσα οκτώ ποιητικές συλλογές μέσα σε σαράντα πέντε χρόνια. Η σημασία τους είναι ακόμα συμβατική. Είναι γραμμένη στη λίστα αναμονής των μεγάλων επερχόμενων κυμάτων του μετα-κριτή χρόνου.»

πηγή:http://voices.gr/

...έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα.
Και δεν μου έλειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα.

η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια,

σκοτεινή, με ακόνισε.

όχι, δεν είμαι λυπημένη.

όσο μπόρεσα έφερα αντίσταση σ' αυτό το ποτάμι

όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει,

κι όσο ήταν δυνατόν
φαντάστηκα νερό
στα ξεροπόταμα
και παρασύρθηκα.

όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Σε σωστή ώρα νυχτώνει.


Σε νυχτωμένο δάσος σε άφησε ο ποιός

και συ δεν ρώτησες ποτέ κανένα παραμύθι

πως να διαφύγεις και από που.

Και μόνο φόβοι

δίνανε στους φόβους σου κουράγιο

εκεί αμετακίνητη να μένεις

στου ανέμου τα μουγκρίσματα

τη νύχτα όσο ξέσκιζε των δέντρων τα κλαδιά

τα ώτα και τα χρόνια...


...Η ΑΤΕΛΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Δέ θυμάμαι άν φεύγοντας μου έδωσες
το σεσημασμένο φιλί.
Είπες μόνο φεύγω για λόγους αναψυχής
αφήνω ανοιχτή την πόρτα της προδοσίας
θα επιστρέψω εξ' ολοκλήρου
αυτό ναι, το θυμάμαι καλά
κεντήθηκε με καυτή βελόνα
τατουάζ ανεξίτηλο στην παρειά μου.

Ξέρεις τι είναι προδοσία;
Η ανάγκη φυγής που κυριεύει
κάθε σώμα
καθηλωμένο στην ίδια κουραστική στάση
όπως είναι η στάση της πίστης
η στάση της αγάπης
μπροστά σ΄ένα παράθυρο αμετακίνητο
με μόνη θέα νύχτα μέρα
καρφωτή στα μάτια
την ανυπόφορη αντηλιά του εαυτού της.

Ξέρεις ποιός είναι ο διαφημιστής
ο αντζέντης της προδοσίας;
Το προδοτικό φιλί.
Εκείνο μεριμνά για τη φήμη της
της κλείνει κερδοφόρα συμβόλαια
με την αθανασία
εκείνο φέρνει γενεές και γεμίζουν
οι οθόνες των αιώνων

γιατί αυτό το φιλί
είναι που διεγείρει
την καταπιεσμένη αγριότητα
προσηλυτίζει το αίμα
στη θρησκεία του θανάτου
εκείνο είναι που
κόβει την ανάσα των θρήνων

κι αν ανασαίνουν ακόμα οι δικοί μου
είναι γιατί θυμάμαι
ότι φεύγοντας άφησες μεν ανοιχτή
την πόρτα της προδοσίας
αλλά το προδοτικό φιλί της
δεν μου το έδωσες.

Γράψε μου σε παρακαλώ
τη διεύθυνσή του...


Γενικά χαρακτηριστικά

Η απώλεια. Στα ποιήματά της υπάρχει πάντα η αίσθηση μιας έλλειψης, της ματαίωσης, της απώλειας. Συναισθήματα που αποτελούν την αιτία της συγγραφής. Η ποίηση δηλαδή έρχεται ως λυτρωτική εκδήλωση να καλύψει το κενό. Η απώλεια αυτή προσωποποιείται στο πρόσωπο του χαμένου συντρόφου της στη ζωή, του ποιητή Άθου Δημουλά.

"Η έκφραση προσωπικών συναισθημάτων"

Πρωταγωνίστρια της ποίησής της είναι η ίδια. Υπάρχει ένα "ποιητικό εγώ" που αφηγείται, σκέφτεται, διαλέγεται με αντικείμενα, έννοιες, θυμάται. Αφηρημένες έννοιες - Προσωποποίηση. Οι έννοιες παίρνουν τη θέση υποκειμένων, κινούνται, αισθάνονται, πάσχουν, συμπεριφέρονται ως δρώντα πρόσωπα. Η Δημουλά καταφέρνει να δημιουργεί ένταση μέσα από αφηρημένες λέξεις. Υπαρξιακή αγωνία. Η αίσθηση της απώλειας του άλλου μετατοπίζεται στο "ποιητικό εγώ" και γίνεται αγωνία για την απώλεια του χρόνου, των αποτελεσμάτων της φθοράς, για τη σημασία της ίδια της ύπαρξης. Γλωσσική τόλμη. Ουσιαστικά στη θέση επιθέτων, ρήματα με αιφνιδιαστικά αντικείμενα, μεταφορές τολμηρές, αμφισημίες, παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη. Μικτή γλώσσα, καθημερινή με λέξεις καθαρεύουσας, αργκό, τεχνολογίας νεολογισμούς (τις περισσότερες φορές με τόνο ειρωνικό). Ποίηση της καθημερινότητας. Καθημερινές στιγμές και βιώματα, κυρίως πληγές, μεταφράζονται σε ποιήματα.


"Πληθυντικός αριθμός"

Το ποίημα. Με άξονα τον πληθυντικό αριθμό η ποιήτρια προσπαθεί να ορίσει 4 ουσιαστικά, 4 αφηρημένες έννοιες. Οι ορισμοί της βέβαια είναι υποκειμενικοί, προϋποθέτουν βέβαια αντικειμενικές γλωσσικές συσχετίσεις αλλά στοχεύουν να τις ανατρέψουν.

Τίτλος. Προκαλεί από μόνος του έκπληξη. Ένα ποίημα (η ποίηση μπορεί να θεωρηθεί και η ανατροπή της γραμματικής κανονικότητας) προσπαθεί να ορίσει μια γραμματική έννοια. Στόχος της ποιήτριας βέβαια είναι η γραμματική της Ψυχής. Θα προσπαθήσει να προβάλει στις λέξεις και στη χρήση τους βιώματα, συναισθήματα. Στόχος της είναι η ανατροπή των γραμματικών κανόνων που θα εκφράσει και την ανατροπή που έχει επέλθει στη ζωή της με την απώλεια του αγαπημένου της προσώπου. Ήδη με αυτήν την απώλεια ο πληθυντικός αριθμός ανατρέπεται σε ενικό και καλύτερα σε «μοναχικό» αριθμό...!!!


"Ο έρωτας"

Όνομα ουσιαστικόν πολύ ουσιαστικόν: πρώτη αμφισημία. Η ποιήτρια ξεκινά με το τυπικό γραμματικό γνώριμα της λέξης για να έρθει μετά να την ανατρέψει χρησιμοποιώντας την αμφισημία της. Το «ουσιαστικό» τη δεύτερη φορά σημαίνει «πραγματικό», «σημαντικό», «αληθινό». Και μάλιστα με το επίθετο «πολύ» το οποίο δε θα μπορούσε να προσδιορίζει το ουσιαστικό ως γραμματικό όρο δίνεται το μέγεθος της σημασίας του έρωτα στη ζωή της ποιήτριας. Ενικού αριθμού: ας θυμηθούμε «μονάχος πορεύεται κανείς στον έρωτα» από τη σονάτα του σεληνόφωτος. Δεύτερη αμφισημία. Το «ενικός» δηλώνει τη μοναχικότητα. Ο έρωτας βιώνεται ατομικά. Ο άλλος είναι το αντικείμενο του έρωτα. Το συναίσθημα, το βίωμα είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού: 3η αμφισημία. Εδώ η γραμματική εγκαταλείπεται. Το γένος παίρνει τη σημασία ενός ιδιαίτερου χαρακτηριστικού. Και πράγματι ο έρωτας δεν είναι μόνο ίδιον της γυναίκας ή του άνδρα. Έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό, μεταβάλλει τα υποκείμενα σε ευάλωτα, ανυπεράσπιστα. Παρασύρει κάθε άμυνα, λογική, αντίσταση. Καταδυναστεύει. Το επίθετο «ανυπεράσπιστος» που χαρακτηρίζει τους ερωτευμένους περνάει στο ίδιο το συναίσθημα. ( κρυφή υπαλλαγή) Πληθυντικός αριθμός: η γραμματική έννοια που συνέχει τις 4 αφηρημένες έννοιες. Ξεκινάμε με τον ερωτα που έχει πληθυντικό αριθμό, όσοι και οι ανυπεράσπιστοι εραστές. Το αίσθημα είναι μεν ατομικό αλλά είναι πανανθρώπινο και πάντοτε «ευάλωτο». Ο έρωτας είναι ίσως η πιο ευάλωτη κατάσταση του ανθρώπου...

"Ο φόβος"

Όνομα ουσιαστικόν: έχοντας ήδη γίνει η αναφορά στον έρωτα το «ουσιαστικόν» τώρα σημαίνει σε δεύτερο επίπεδο το «σημαντικό». Ο φόβος αναπληρώνει το συναίσθημα του έρωτα μετά την απώλεια του άλλου.

Στην αρχή ενικός αριθμός και μετά πληθυντικός: Κύρια ιδιότητα του φόβου, να δρα πολλαπλασιαστικά. Ο φόβος της μοναξιάς γίνεται υπαρξιακός φόβος, υπαρξιακό άγχος. Γίνονται φοβίες, που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η απουσία λογικής εξήγησης.

Για όλα από δω και πέρα: η φράση θα επαναληφθεί και στο τέλος του ποιήματος δίνοντας μια συνέχεια στο συναίσθημα και επιτείνοντας τη «σκοτεινή ατμόσφαιρα». Η γενίκευση και η επανάληψη «οι φόβοι. «Οι φόβοι» τονίζουν τη σημασία της λέξης «φοβία»: παράλογος φόβος, συναισθηματική εμμονή που συνδέεται με αγωνία και ένταση.!!!


"Η μνήμη"

Κύριο: ένας ακόμα γραμματικός όρος που χρησιμοποιείται με άλλη σημασία. Το «κύριο» σημαίνει το «βασικό», όπως και το «ουσιαστικό». Μπορούμε να του δώσουμε και μια δεύτερη αμφισημία. Καθώς το κύριο όνομα στη γραμματική συνδέεται με συγκεκριμένα ονόματα (π.χ.Παναγιώτης κτλ), μπορούμε να πούμε ότι και η μνήμη στην περίπτωση της ποιήτριας συνδέεται αποκλειστικά με ένα πρόσωπο. Η μνήμη: η μνήμη το λυτρωτικό καταφύγιο για όσους ζουν μέσα στους φόβους, και η μόνη ευχαρίστηση για όσους έχουν χάσει την ευτυχία. Ταυτόχρονα όμως και πηγή πόνου. Η μνήμη υπενθυμίζει τον έρωτα, τον χαμένο παράδεισο, κάνει πιο έντονη τη θλίψη του τώρα. Γι’ αυτό βέβαια και συσχετίζεται με τη θλίψη «κύριο όνομα των θλίψεων» Ενικού αριθμού μόνο ενικού: η μνήμη είναι μόνο ενικού αριθμού όπως και τα κύρια ονόματα. Η μνήμη που συσχετίζεται με ένα πρόσωπο, το αγαπημένο πρόσωπο, καταφέρνει να ενώσει όλες τις προηγούμενες στιγμές, να τους δώσει το ίδιο στίγμα, το στίγμα του αγαπημένου προσώπου. Το ότι όμως είναι ενικού αριθμού δεν την κάνει πιο υποφερτή από τους φόβους γιατί είναι άκλιτη και επαναλαμβανόμενη. Άκλιτη: μια ακόμα αμφισημία. Η μνήμη δεν έχει πτώσεις, δεν έχει διαβαθμίσεις, δεν «πέφτει». Παραμένει σε πτώση «ονομαστική» (πάλι μας οδηγεί στο όνομα - πρόσωπο), άκλιτη και επαναλαμβανόμενη. Βέβαια και η λέξη μνήμες έχει διαφορετική σημασία, δηλώνει τις αναμνήσεις. Ενώ η μνήμη είναι νοητική λειτουργία.!!!

"Η νύχτα"

Προσδιορίζεται μόνο γραμματικά. Όνομα, γένος, αριθμός. Ήδη όμως έχουμε γνωρίσει το παιχνίδι της ανατροπής. Έτσι στον τελευταίο στίχο η λέξη «νύχτες» παίρνει άλλο χρώμα, μετωνυμικά γίνεται το σκοτάδι, τα δυστυχισμένα βράδια που το ποιητικό υποκείμενο θα βιώνει πιο δραματικά τους φόβους και τις μνήμες της ευτυχίας και του έρωτα.

Από δω και πέρα: η αίσθηση της απώλειας παρουσιάζεται τελεσίδικη.!!!



Ο πληθυντικός αριθμός


Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν,
γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι νύχτες από δω και πέρα.



...για όλους τους ανυπεράσπιστους έρωτες, αυτούς έφυγαν και γι' αυτούς που θα έρθουν.!!!

για 'κείνους που ξανά και ξανά μεταβάλλει σε
υποκείμενα ευάλωτα...

γιατί ο έρωτας δε σε ανεβάζει απαραίτητα σε γαλάζιους ουρανούς...ενίοτε το χρώμα του είναι το Μαύρο...

διαψεύδει, εγκληματεί, δε φυλακίζεται...
άναρχος είναι και άναρχα εισβάλλει.!!!

κατακτητής είναι...κατακτά ψυχές, νου, σώμα...

όχι "κάνω έρωτα" , μοιράζομαι τον έρωτα λένε αυτοί που μπορούν να βιώσουν την ουσία και το μεγαλείο του...


...ευχαριστώ πολύ ένα υπέροχο πλάσμα που με την ευαισθησία του έδωσε "ζωή" στις λέξεις...εσύ ξέρεις!

http://www.youtube.com/user/pointlessloves


Επιστολή - κόλαφος για την ΕΛΑΣ της 27χρονης Γερμανίδας

«Και τώρα που τα φώτα της παράστασης έσβησαν και η αυλαία έχει πια πέσει, ήρθε η ώρα να μιλήσω εγώ. Με τον τρόπο που εγώ θέλω. Για το τι έγινε, τι παιχνίδια θεωρώ ότι παίχτηκαν στην πλάτη μου, αλλά και πέρα από εμένα, γι’αυτά που θα πρέπει πια να αφορούν τον κάθε νοήμονα άνθρωπο στον ελλαδικό χώρο». Με αυτό τον τρόπο ξεκινά η επιστολή που έστειλε στην «Ελευθεροτυπία» η 27χρονη Γερμανίδα Fee Marie Meyer που βρέθηκε μπλεγμένη στο φιάσκο της ΕΛΑΣ την περασμένη εβδομάδα.

«Όσον αφορά στην «υπόθεσή» μου: είμαι πια αρκετά σίγουρη ότι από τη στιγμή που τα στοιχεία μου έγιναν γνωστά στα τσακάλια της αντιτρομοκρατικής, βεβαίως απόλυτα δικαιολογημένα – καταλαβαίνετε, ήπια ποτό με τους λάθος ανθρώπους – το έργο ήταν προδιαγεγραμμένο. Πόσο μάλλον όταν goooglαραν το επίθετό μου (σαν να λέμε Παπαδόπουλος στην Ελλάδα) και – φαντάζεστε τι χαρά – ανακάλυψαν το πλούσιο «οικογενειακό» μου ιστορικό. Δεν είχε σημασία το διαφορετικό όνομα του πατέρα μου – άλλωστε «αυτές πάνε όλες με όλους»- ούτε η διαφορετική ημερομηνία γέννησης της μητέρας μου.

Παρασκευή 15.00 έγινε η απαγωγή μου, την ώρα που έβγαινα από το σπίτι μου για να πάω στο φροντιστήριο που διδάσκω. Τουλάχιστον δέκα άτομα με κουκούλες, αφού μου φόρεσαν κι εμένα κουκούλα, με πήγαν στο 12ο όροφο της ΓΑΔΑ χωρίς να μου πουν ούτε μια λέξη. Εκεί αφού με ανέκριναν έξι άτομα, μου έδειξαν μια φωτογραφία όπου βρισκόμουν εγώ και ο φίλος και σύντροφός μου Χρήστος Πολίτης. Με ρώτησαν αν τον γνωρίζω και μόλις τους απάντησα θετικά, ότι είναι ένας ακόμα που έχετε στείλει φυλακή άδικα, ο επικεφαλής διέταξε βαρύγδουπα «κανονικά, πάμε τις διαδικασίες». Με έγδυσαν, μου έκλεψαν το φανελάκι και τις κάλτσες μου, εννοείτε ότι δεν μου είχαν πει καν γιατί κατηγορούμαι και εννοείται ότι καμία σημασία δεν έδιναν στο αίτημά μου για δικηγόρο».

Έχει σημασία η ώρα, γιατί ήδη στις 17.00, δύο μόλις ώρες αργότερα, είχε γίνει γνωστή η όλη ιστορία των υποτιθέμενων γονιών μου.

Έτσι, εξηγείται πολύ καλά, γιατί ενώ αντιστεκόμουνα στη φωτογράφηση, με τραβούσαν από τα κινητά τους τηλέφωνα, για να κλέψουν μια εικόνα. Διαφορετικά το καυτό τους θέμα δεν θα πουλούσε τόσο...

Χρόνια τώρα ξέρουμε πώς λειτουργούν αυτοί οι σαθροί ως το κόκκαλο μηχανισμοί, γνωρίζουμε ότι άλλοτε οι ρουφιανοδημοσιογράφοι (με λιγοστές αλλά σημαντικές εξαιρέσεις) είναι τα φερέφωνα της αστυνομίας και άλλοτε οι εντολείς τους. Έτοιμοι να κομματιάσουν οποιαδήποτε ζωή πετάξουν στα δόντια τους, έτοιμοι να κατασπαράξουν αλήθειες για να ξεράσουν ψέματα. Σιχαμένοι...

Αυτό που δεν είχα φανταστεί, τουλάχιστον προσωπικά, ως σήμερα είναι ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο αυτό συμβαίνει στο εδώ και το τώρα.

Όταν το φιάσκο είχε αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρο, κι ενώ εγώ δεν γνώριζα τίποτα απ’όλα τα αίσχη που είχαν δει το φως της δημοσιότητας, με κάλεσε στο γραφείο του ένας υπεύθυνος για τη «διεθνή τρομοκρατία». Άρχισε να μου κάνει «φιλική κουβεντούλα» σε σχέση με το πότε ακριβώς σκοτώθηκε ο πατέρας μου σε συμπλοκή! Πραγματικά, μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα, ιδιαίτερα όταν μειδιώντας πρόσθεσε ότι «καλά, εμένα πιο πολύ η μητέρα σου με το διεθνές ένταλμα σύλληψης με ενδιαφέρει»...Μόνο που δεν με κατηγόρησε, εν τέλει για υπόθαλψη εγκληματία, αφού δεν δήλωσα εξ αρχής τα πατρώνυμα των γονιών μου...

Βέβαια, έκανα αρκετά. Όπως είπε και η εισαγγελέας, «κατέσχεσαν πολλά, ασυνήθιστα πολλά» πράγματα από το σπίτι μου... βούρτσες, ρούχα, οδοντόβουρτσες, μαξιλαροθήκες και... έντυπα. Έντυπα που με αδιάσειστα στοιχεία αποδεικνύουν ότι είμαι αναρχική, κάτι που δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να κρατήσω μυστικό, άρα – όπως εύγλωττα διατύπωσε αυτή η μορφωμένη κυρία – και τρομοκράτης, αφήνοντας ανοιχτό, μέχρι να γίνει το συμβούλιο, ακόμη και το ενδεχόμενο της στέρησης της ελευθερίας μου!

Αν θέλει να με φυλακίσει γι’ αυτό, ναι, είμαι ένοχη, και πάντα θα είμαι. Αιτούμαι όμως δημόσια και σοβαρά, να αλλάξει το κατηγορητήριό μου. Ας γραφούν οι αληθινές κατηγορίες να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Να μπει στη θέση των κατηγοριών – είναι αναρχική και διαβάζει έντυπα. Έχει σχέσεις με πολλούς ακόμη αγωνιζόμενους ανθρώπους και είναι περήφανη γι’ αυτό.

Fee Marie Meyer»

NO RETREAT - NO SURRENDER.!!!

ΜΑΘΗΜΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ...

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΣΑΣ ΧΑΛΑΕΙ...ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ...ΕΝΑΝ ΘΑ ΠΙΑΝΕΤΕ ΔΕΚΑ (10) ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΕ...

ΟΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ.!!!

Ακτιβιστές απελευθερώνουν δεκάδες σκύλους στη Βαρκελώνη



Την Πρωτοχρονιά, τριαντα έξι σκύλοι απελευθερώθηκαν από μια ομάδα ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων, από το εκτροφείο ζώων για πειράματα της HARLAN Interfauna, στις παρυφές της πόλης Sant Feliu de Codines στην Καταλονία της Ισπανίας. Οι ακτιβιστές κατέγραψαν την επιχείρηση σε ένα καταπληκτικό βίντεο....

Στο κείμενο που ανάρτησαν στο διαδίκτυο, οι ακτιβιστές προαναγγέλλουν κι άλλες παρόμοιες δράσεις και περιγράφουν την επίχειρησή τους:

«Μόλις μπήκαμε μέσα καταγράψαμε την άθλια ζωή αυτών των ζώων και ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε τη μεταφορά τους. Όντας μονίμως κλειδωμένα στα κλουβιά τους χωρίς να μπορούν να τρέξουν, να εξερευνήσουν το περιβάλλον ή να σχετιστούν μεταξύ τους, αρκετά από αυτά είχαν πληγές – όπως φαίνεται από τις εικόνες που τραβήξαμε εκείνη τη νύχτα -αφού αναγκάζονταν να κοιμούνται μέσα στο χειμώνα ακουμπώντας απευθείας στο κρύο τσιμέντο, καλυμμένο με τα δικά τους περιττώματα και ούρα.

Ένας από τους διασωθέντες σκύλους ζούσε σε πλήρη απομόνωση χωρίς κανένα είδος επαφής με τα άλλα ζώα. Αυτό αποτελεί μια μορφή ψυχολογικού βασανιστηρίου για τα κοινωνικά ζώα τα οποία έχουν ανάγκη τη συντροφιά άλλων ζώων. Άλλα αναζητούσαν τόσο έντονα οποιαδήποτε επαφή και ερέθισμα μετά από εγκλεισμό τεσσάρων χρόνων σε αυτά τα κλουβιά, που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να μας αγγίξουν μέσα από τα κάγκελα και ζητούσαν την προσοχή μας με οποιοδήποτε τρόπο. Όταν μπήκαμε στο κλουβί τους, πήδηξαν με ενθουσιασμό πάνω μας αναζητώντας τρυφερότητα. Λίγα λεπτά αργότερα μας συνόδεψαν χαρούμενα έξω στον πρώτο ελεύθερο περίπατο της ζωής τους.

Δεδομένης της ψυχικής και σωματικής τους υγείας όλα τα διασωθέντα ζώα εξετάστηκαν από κτηνίατρους. Κάποια χρειάστηκαν όλη την προσοχή μας για να τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν τον διαρκή φόβο στον οποίο ζούσαν. Όλα έχουν ήδη έρθει σε ασφαλή σπίτια όπου τα αγαπούν και τα προστατεύουν. Δεν ξέρουμε πόσος καιρός θα χρειαστεί μέχρι να εμπιστευτούν ξανά ανθρώπους αλλά είμαστε σίγουροι ότι η προσοχή και η φροντίδα που δέχονται στα καινούρια τους σπίτια θα καταφέρει να ανοίξει το δρόμο προς την καρδιά τους και θα ξαναζήσουν ευτυχισμένα και ασφαλή για την υπόλοιπη ζωή τους.

Μετά από μια σκληρή ζωή στις εγκαταστάσεις της Harlan Interfauna στην Καταλονία- καμία διαφορά με αυτές στη Green Hill στην Ιταλία ή της Marshall στις ΗΠΑ- μια χειρότερη μοίρα περίμενε αυτά τα ζώα: η μεταφορά τους σε εργαστήρια πειραμάτων όπου θα ήταν για πάντα κλεισμένα σε κλουβιά από τα οποία θα έβγαιναν μόνο για να χρησιμοποιηθούν σε πειράματα. Όλα γεννήθηκαν καταδικασμένα να γίνουν θύματα των τεστ τοξικότητας, βιοιατρικής και κτηνιατρικής έρευνας, ή στρατιωτικών περαμάτων μέχρι το τέλος της ζωής τους.

Οι ακτιβιστές που πραγματοποίησαν αυτή τη δράση είναι βέγκαν και απορρίπτουν τη λογική του είδους όπως και οποιαδήποτε εκμετάλλευση ζώων, συμπεριλαμβανομένων των πειραμάτων όπως σε αυτήν την περίπτωση, ή την κατανάλωση ζωικών προϊόντων, τη χρήση τους για σόου ή για ρουχισμό. Πιστεύουμε ότι το μόνο σημαντικό κριτήριο για το σεβασμό είναι ικανότητα τους να αισθάνονται, όχι το είδος, το φύλο ή η φυλή όπου ανήκουν. Θέλουμε να εξελιχθούμε προς μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις όπου τα μη ανθρώπινα ζώα δεν θεωρούνται κατώτερα είδη που χρησιμοποιούνται ως πόροι, αλλά άτομα, τα δικαιώματα των οποίων αξίζουν πλήρη σεβασμό.

Θα συνεχίσουμε να διασώζουμε ζώα και να καταγγέλλουμε την εκμετάλλευσή τους τους μέχρι να αδειάσει και το τελευταίο κλουβί και μέχρι οι υπόλοιπες μορφές καταπίεσης ζώων να αποτελούν παρελθόν.

Τέλος, θέλουμε να αφιερώσουμε αυτή τη δράση σε όλους τους ακτιβιστές οι οποίοι αγωνίζονται για το τέλος των πειραμάτων σε ζώα και οι οποίοι θυμούνται όλα τα ζώα που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα εκτροφεία και στα εργαστήρια».

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Αρθρο 1

Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

'Αρθρο 2

Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

'Αρθρο 3

Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

'Αρθρο 4

Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

'Αρθρο 5

Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

'Αρθρο 6

Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

'Αρθρο 7

Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

'Αρθρο 8

Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κ.λπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

'Αρθρο 9

Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

'Αρθρο 10

Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

'Αρθρο 11

Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

'Αρθρο 12

Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

'Αρθρο 13

Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται

'Αρθρο 14

Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων Παρίσι 1978

Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος

Αν εντοπίσετε στο διαδίκτυο υλικό που δείχνει βασανισμούς ζώων, επικοινωνήστε τηλεφωνικά ή στέλνοντας email με το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, προκειμένου να το καταγγείλετε. Λ. Αλεξάνδρας 173, Τ.Κ. 115 22 Αθήνα ...Τηλ. : 2106476464, 2106476000 Fax: 210 6476462 e-mail: ccu@ath.forthnet.gr


Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια...ΥΙΟΘΕΤΕΙΣΤΕ - ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ


Ψυχές στη βιτρίνα... Πείτε όχι στα pet shops................

...μόνο που ζητάνε είναι αγάπη, στοργή και φροντίδα.!!!

τους δίνουμε σταγόνες αγάπης και μας επιστρέφουν ωκεανούς.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΖΩΑ...

Η αγάπη και ο σεβασμός για τα ζώα είναι πολιτισμός.!!!!

AnTiFa - Γκρεμίζουμε τους φράχτες.!!!!!!



Γ
ια το Σάββατο, 15/01/2011, έχει προγραμματιστεί αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια, στις 2:00 μμ, και Συναυλία στην Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, στις 4:00 μμ
Περισσότερες λεπτομέρειες στην αφίσα που ακολουθεί:

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΛΗ Η ΓΗ...Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΡΑΧΤΕΣ.!!!

Pink Floyd - Comfortably Numb



Comfortably Numb (Waters)

Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me.
Is there anyone at home?
Come on, now,
I hear you're feeling down.
Well I can ease your pain
Get you on your feet again.
Relax.
I'll need some information first.
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?

There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child I had a fever
My hands felt just like two balloons.
Now I've got that feeling once again
I can't explain you would not understand
This is not how I am.
I have become comfortably numb.

I have become comfortably numb.

O. K.
Just a little pin prick.
There'll be no more aaaaaaaaah!
But you may feel a little sick.
Can you stand up?
I do believe its working good.
That'll keep you going through the show
Come on it's time to go.

There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child
I caught a fleeting glimpse
Out of the corner of my eye
I turned to look but it was gone
I cannot put my finger on it now
The child is grown,
The dream is gone.
I have become comfortably numb.

...σας παρακαλώ, ναρκώστε με.(!) σας παρακαλώ, νεκρώστε με...νοιώθω οργή...νοιώθω θυμό...νοιώθω πόνο...δώστε μου, λήθη...δώστε μου,αμνησία.(!)

δε θέλω να θυμάμαι...
θέλω να κλείνω τα μάτια και να μη "βλέπω"
θέλω να κλείνω τ' αυτιά και να μην ακούω...

σώπα μου είπαν, όλα γίνονται για κάποιον λόγο!!!!
ποιός είναι επιτέλους! αυτός ο ΛΟΓΟΣ που σε υποβάλλει σε τόσο πόνο;;;;;


γιατί τόσος παραλογισμός;;;


σώπα μου είπαν, ό,τι όρισε η μοίρα, δεν μπορεί να τ' αποφύγει κανείς, ό,τι και να πράξει.!!!


πρέπει να δεχτώ ότι η μοίρα καθορίζει τελικά τη ζωή του ανθρώπου κι όχι ο άνθρωπος τη ζωή του;



αρκεί μια στιγμή για να σου αλλάξει για πάντα ολόκληρη τη ζωή.
αρκεί μια στιγμή για να έρθουν τα πάνω κάτω...

και μετά από αυτό, τί;
και μετά από αυτό, πώς;

θέλω να μπορέσω να κλείσω για μια στιγμή τα μάτια και να ξυπνήσω απ' τον ΕΦΙΑΛΤΗ...

φοβάμαι να τα κλείσω...κάθε φορά ο χρόνος είναι ο ίδιος...
οι εικόνες, οι ίδιες...


όλα ίδια...και όλα τόσο αλλιώς.....

Αιχμάλωτες γυναίκες, ενός βάρβαρου κι απάνθρωπου εθίμου...Κλειτοριδεκτομή



«Τρεις φορές πονάει η αγάπη: Όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι κι όταν γεννάς».

Παλιό αφρικανικό γνωμικό.

Κλειτοριδεκτομή είναι ο συνήθης όρος με τον οποίο αναφερόμαστε στον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Συνίσταται στην εκτομή μέρους ή ολόκληρης της κλειτορίδας, ή και των μικρών και μεγάλων χειλέων του αιδοίου. Κάποιες φορές η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη συρραφή της σχισμής και το στένεμα της εισόδου του κόλπου. Η πρακτική παρομοιάζεται συχνά με την ανδρική περιτομή, στην πραγματικότητα, όμως, το ακριβές αντίστοιχο στους άνδρες είναι ο ευνουχισμός. Δεν είναι σπάνιο, μικρά κορίτσια να πεθαίνουν επιτόπου τη στιγμή της κλειτοριδεκτομής, από την ακατάσχετη αιμορραγία ή τον αφόρητο πόνο και το σοκ. Μια βάναυση επέμβαση στο σώμα των γυναικών, η οποία απαντάται κυρίως σε χώρες της Αφρικής. Μικρά κορίτσια αιχμάλωτα της παράδοσης και των δεισιδαιμονιών υποβάλλονται ανυπεράσπιστα στο σκληρό έθιμο, βιώνοντας φρικτές συνέπειες σε όλη τους τη ζωή. Σε όλον τον κόσμο, σήμερα υπολογίζεται ότι 140.000.000 κορίτσια και γυναίκες έχουν ήδη υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.

Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη, η κλειτοριδεκτομή δε συνδέεται αποκλειστικά με τον μουσουλμανισμό. Είναι παραδοσιακή τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, και καλύπτει πολλές θρησκείες, εκτός των μουσουλμάνων. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν κοινότητες κοπτών χριστιανών, αρκετών ανιμιστών και ειδωλολατρών ιθαγενών, προτεσταντών αλλά και καθολικών. Άλλωστε, χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις γυναικών που μεγάλωσαν σε ανεπτυγμένες χώρες, που είναι επαγγελματικά επιτυχημένες και οικονομικά ανεξάρτητες, αλλά υπέμειναν την επέμβαση πεισμένες ότι «όλες οι γυναίκες του κόσμου την κάνουν» και ότι «είναι απαραίτητη για την ηθική τους καθαρότητα». Εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής, και στην πιο σκληρή της μορφή κατά μήκος του Νείλου, σε αρκετές αραβικές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ, και μέχρι πρόσφατα στη Βρετανία και σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν και έχει αιώνες ζωής, η κλειτοριδεκτομή ήρθε στο φως της δημοσιότητας και έγινε επίκεντρο πολλών διεθνών επικριτικών εκστρατειών με τη σταδιακή δημοσιοποίηση, μέσω της ανάπτυξης των ΜΜΕ, των τεράστιων κινδύνων που θέτει για την ανθρώπινη ζωή. Σημαντικότατο ρόλο στην ανάδειξη του θέματος διαδραμάτισε και η καλπάζουσα αύξηση των κρουσμάτων του ιού HIV στην αφρικανική ήπειρο.

Η ιστορική καταγωγή του εθίμου του σεξουαλικού ακρωτηριασμού χάνεται κάπου ανάμεσα στη σημιτική και αιγυπτιακή παράδοση. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι τον 5ο αιώνα π.Χ., οι Φοίνικες, οι Χετταίοι και οι Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη, η κλειτοριδεκτομή δε συνδέεται αποκλειστικά με τον μουσουλμανισμό. Είναι παραδοσιακή τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, και καλύπτει πολλές θρησκείες, εκτός των μουσουλμάνων. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν κοινότητες κοπτών χριστιανών, αρκετών ανιμιστών και ειδωλολατρών ιθαγενών, προτεσταντών αλλά και καθολικών. Άλλωστε, χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις γυναικών που μεγάλωσαν σε ανεπτυγμένες χώρες, που είναι επαγγελματικά επιτυχημένες και οικονομικά ανεξάρτητες, αλλά υπέμειναν την επέμβαση πεισμένες ότι «όλες οι γυναίκες του κόσμου την κάνουν» και ότι «είναι απαραίτητη για την ηθική τους καθαρότητα». Εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής, και στην πιο σκληρή της μορφή κατά μήκος του Νείλου, σε αρκετές αραβικές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ, και μέχρι πρόσφατα στη Βρετανία και σε ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν και έχει αιώνες ζωής, η κλειτοριδεκτομή ήρθε στο φως της δημοσιότητας και έγινε επίκεντρο πολλών διεθνών επικριτικών εκστρατειών με τη σταδιακή δημοσιοποίηση, μέσω της ανάπτυξης των ΜΜΕ, των τεράστιων κινδύνων που θέτει για την ανθρώπινη ζωή. Σημαντικότατο ρόλο στην ανάδειξη του θέματος διαδραμάτισε και η καλπάζουσα αύξηση των κρουσμάτων του ιού HIV στην αφρικανική ήπειρο. πραγματοποιούσαν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια τους. Το έθιμο παρατηρήθηκε από ιστορικούς-ανθρωπολόγους ερευνητές στις τροπικές ζώνες της Αφρικής, στις Φιλιππίνες, στις φυλές του Αμαζονίου, στους Ίνκας του Μεξικού, στους Αβοριγίνες της Αυστραλία. Ο Στράβων αναφέρεται στη «γυναικεία περιτομή» στην Ερυθρά Θάλασσα, «όπως έπρατταν οι Ιουδαίοι». Ο Έλληνας γεωγράφος Αγαθαρχίδης, στην πτολεμαϊκή εποχή, περιγράφοντας τους Τρωγλοδύτες, φυλή εγκατεστημένη στα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, γράφει: «Έχουν έθιμο να κόβουν μέρη των γεννητικών τους οργάνων, όπως έκαναν οι Αιγύπτιοι. Γι’ αυτό οι Έλληνες τους ονομάζουν κολοβούς».

Στον ελληνορωμαϊκό κόσμο υπάρχουν σπάνιες αναφορές της πράξης, ως θεραπευτικού μέτρου, ίσως κατά ορισμένων μορφών καρκίνου. Στην ποινική νομοθεσία των Βυζαντινών (Εκλογή Ισαύρων), συναντούμε και την περίφημη «καυλοκοπία», σαν ποινή κατά των αρρένων κτηνοβατών… Βλέπουμε λοιπόν ότι η πρακτική ξεπερνά ιστορικά και γεωγραφικά την περιοχή του Ισλάμ, το οποίο ωστόσο την έχει «χρεωθεί» τους τελευταίους αιώνες, καθότι απαντάται πρωτίστως σε περιοχές της μουσουλμανικής Αφρικής και της Ινδονησίας. Πάντως, δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα αυστηρά μουσουλμανικό έθιμο, εφόσον απουσιάζει από την περιοχή του «σκληρού πύρινα» του Ισλάμ (Ιράν, Ιράκ), ενώ αντίθετα παρατηρείται ακόμη και σε μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς, όπως στους Κόπτες χριστιανούς της Αιθιοπίας και της Αιγύπτου, στους αυτόχθονες του Αμαζονίου, των Φιλιππίνων, του Μεξικού και της Αυστραλίας, κ.λπ. Επιπλέον δεν υπάρχει καμιά αναφορά σεξουαλικού ακρωτηριασμού των γυναικών μέσα στο Κοράνι. Δεν εντάχθηκε επίσημα στην θρησκεία ούτε και στα ιερά βιβλία. Σε μερικές όμως περιοχές αυτό έγινε μεταγενέστερα. Αναφέρεται σε προφορικές παραδόσεις, «χαντίτ», όπου είναι είδος παράδοσης και υλοποιείται πιστά σαν να είναι γραπτή. Φυσικά, αυτές τις παραδόσεις που ταξιδεύουν στο χρόνο, χωρίς να είναι γραμμένες σε ιερά κείμενα, τις αμφισβητούν πλέον οι περισσότεροι δάσκαλοι του Ισλάμ. Μάλιστα, πολλές οικογένειες ισλαμιστών μεταναστών στην Ευρώπη, συνέχισαν το έθιμο αυτό και στις νέες πατρίδες.

Είδη κλειτοριδεκτομής
Υπάρχουν κυρίως τρεις τύποι κλειτοριδεκτομής: 1. Ο «ηπιότερος», που είναι το κόψιμο της άκρης ή και όλης της κλειτορίδας με ένα ξυράφι. Οι ισλαμικές αρχές την ονομάζουν «περιτομή Σούνα» και γενικά θεωρείται προτιμητέα, γιατί προκαλεί λιγότερα τραύματα σε σχέση με τους άλλους τύπους. 2. Ο δεύτερος τύπος κλειτοριδεκτομής είναι η ολική αφαίρεση της κλειτορίδας και μαζί με αυτή, των εσωτερικών (μικρών) χειλέων του αιδοίου. Πρόκειται για τον πιο διαδεδομένο τρόπο «γυναικείας περιτομής», σε ένα ποσοστό 80% σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. 3. Ο τρίτος και πιο «ριζικός» τύπος ακρωτηριασμού είναι ο λεγόμενος «αγκτηριασμός», που οι μεν Σουδανοί ονομάζουν «φαραωνική περιτομή», οι δε Αιγύπτιοι «σουδανική περιτομή». Πρόκειται για την αποκοπή ολόκληρης της κλειτορίδας, των εσωτερικών και εξωτερικών (μεγάλων) χειλέων, και στη συνέχεια, τη συρραφή της εισόδου του κόλπου, αφού προηγουμένως «ξυστεί» εσωτερικά, ώστε να κολλήσει με την επούλωση του τραύματος. Έτσι, το μόνο που απομένει, είναι μια μικροσκοπική τρύπα, από την οποία περνούν τα ούρα και το αίμα κατά την έμμηνο ρύση. Την πρώτη νύχτα του γάμου, ο άνδρας αναγκάζεται πολλές φορές να ανοίξει με μαχαίρι την είσοδο του γυναικείου κόλπου… Ευτυχώς ο αγκτηριασμός προτιμάται μόνο στο 5% περίπου του συνόλου των περιπτώσεων.

Τελετουργικό
Η κλειτοριδεκτομή είναι ένα θέμα «ταμπού» και τα υποψήφια θύματα αγνοούν τι θα υποστούν κατά τη διάρκεια της τελετής. Νομίζουν ότι θα είναι κάτι σαν μεγάλη γιορτή με πολλά δώρα. Τα «εργαλεία» της επέμβασης, σχεδόν ποτέ αποστειρωμένα, είναι απλά σπασμένα γυαλιά, λεπίδες, ξυράφια, σκουριασμένα μαχαίρια, σουγιάδες, νύχια δακτύλων, αιχμηρές πέτρες, αγκάθια ακακίας και ο,τι άλλο βρεθεί πρόχειρο. Οι πρωτόγονες αυτές εγχειρήσεις μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο τα κορίτσια, είτε από το σοκ, είτε από τις μολύνσεις, είτε από επακολουθήσασα αιμορραγία. Την επέμβαση διενεργούν άτομα με ειδικές «μαγικές» δυνάμεις, εξέχοντα πρόσωπα της κοινότητας, συνήθως ηλικιωμένες γυναίκες που εκτελούν χρέη μαίας, θεραπεύτριας και μάγισσας. Συνήθως λαμβάνει χώρα τη νύχτα, η τα χαράματα, μακριά από το χωριό, για να μην ακουστούν οι κραυγές των κοριτσιών και φοβηθούν τα άλλα που έπονται. Το προηγούμενο βράδυ έχει προηγηθεί και μια μικρή οικογενειακή γιορτή για το γεγονός και έχει σφαχτεί και το απαραίτητο κοτόπουλο για την περίσταση. Κατόπιν η κοπέλα παραμένει απομονωμένη σε μια καλύβα, μακριά από το χωριό μέχρι να κλείσουν οι πληγές της. Τότε πλέον επιστρέφει «καθαρή» η έφηβη στο χωριό. Η ηλικία των κοριτσιών που ακρωτηριάζονται αρχίζει από τεσσάρων μέχρι δώδεκα περίπου ετών, αλλά έχει αναφερθεί και μέχρι τα τριάντα.

Η…«επικίνδυνη» κλειτορίδα
Υπάρχει στη μουσουλμανική Αφρική μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι η κλειτορίδα αποτελεί ένα ύποπτο απομεινάρι του αντρικού φύλου στη γυναίκα και πρέπει οπωσδήποτε να απαλειφτεί, ως κάτι ακάθαρτο και επικίνδυνο για τον άνδρα που θα έρθει σε επαφή μαζί της. Πιστεύεται ακόμη ότι αν την αφήσουν, η κλειτορίδα θα συνεχίσει να μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου ανεξέλεγκτα και θα απειλήσει ίσως κάποια στιγμή την ακεραιότητα του αρσενικού… Έτσι, η αποκοπή του παράταιρου «αρσενικού» αυτού στοιχείου που διαθέτει το κορίτσι, το καθιστά ολοκληρωμένη γυναίκα, έτοιμη για γάμο. Κάποιοι Αφρικανοί άντρες νομίζουν ότι αν κάνουν έρωτα με «ακάθαρτη» γυναίκα, θα παγιδευτεί το πέος τους από την κλειτορίδα και δεν θα μπορούν να βγουν. Θεωρείται ότι μπορεί να μολύνει τον άνδρα κατά την επαφή, ή το παιδί κατά τη διάρκεια της γέννας. Επιπλέον, χωρίς το ράψιμο του κόλπου, ο σύζυγος δεν θα είναι ποτέ σίγουρος για την παρθενία της γυναίκας. Σαν αποτέλεσμα αυτής της δοξασίας, τα κορίτσια που δεν έχουν υποστεί την, κατ’ ευφημισμόν «περιτομή», θεωρούνται «ακάθαρτα» και αποκλείονται από την αγορά του γάμου, δηλαδή δεν τις παντρεύεται κανείς και ζουν ως περιθωριακά άτομα μέσα στη κοινότητα, στερούμενες την μητρότητα που κατεξοχήν τις καταξιώνει και τις ενσωματώνει στο σύνολο. Έτσι εξηγείται η σπουδή και η φροντίδα των γονιών και ιδιαίτερα της μάνας για την γρήγορη κλειτοριδεκτομή των κοριτσιών της. Να θυμίσουμε ότι ακόμη και στις δυτικές κοινωνίες, η αποκοπή της κλειτορίδας θεωρούνταν μέχρι τη δεκαετία του 1930 ως μέσο για την πρόληψη και θεραπεία της γυναικείας υστερίας και των γυναικείων ψυχικών διαταραχών που συνδέονταν με τη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα…

Η ακρωτηριασμένη σεξουαλικότητα
Τα αποτελέσματα του σεξουαλικού ακρωτηριασμού είναι καταστροφικά για την ερωτική μετέπειτα ζωή της γυναίκας. Στερείται την γενετήσια απόλαυση, δεν έχει οργασμό, αλλά ούτε και πολλή επιθυμία, καθότι έχει «απονεκρωθεί» η πιο ερωτογόνα και ευαίσθητη περιοχή του σώματός της. Τις περισσότερες φορές αισθάνεται δυσφορία και πόνο κατά τη συνουσία. Ταλαιπωρείται από δυσμηνόρροια και μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος. Παρουσιάζεται τέλος, μεγάλο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας λόγω επιπλοκών στη γέννα, που σχετίζονται άμεσα με την κλειτοριδεκτομή. Τα ανεξίτηλα ψυχολογικά τραύματα που έπονται της επέμβασης είναι αυτονόητα…

Μαρτυρίες γυναικών

Zainab. Υπέστη κλειτοριδεκτομή όταν ήταν 8 χρονών. «Οι δυο αδελφές μου, εγώ και η μητέρα μου πήγαμε να επισκεφτούμε τους συγγενείς μας. Υπέθεσα αρχικά ότι θα πηγαίναμε εκδρομή , αλλά λίγο αργότερα μας ανακοίνωσαν ότι επρόκειτο να υποστούμε ακρωτηριασμό των γεννητικών μας οργάνων. Μια ημέρα πριν την εγχείριση ένα άλλο κορίτσι που ακρωτηριαζόταν πέθανε πάνω στην επέμβαση. Τρομοκρατηθήκαμε πολύ , αλλά οι γονείς μας είπαν ότι ήταν υποχρέωσή μας και γ’ αυτό το κάναμε. Ειλικρινά νομίσαμε ότι θα πεθαίναμε από τον πόνο. Χρειάζεται μια γυναίκα να σου κρατάει δυνατά το στόμα για να μην ουρλιάζεις, δυο να σου κρατάνε το στήθος και άλλες δυο τα πόδια σου. Μετά τον ακρωτηριασμό μας δέσανε πολύ σφιχτά τα πόδια γύρω-γύρω σαν να μαθαίναμε να περπατάμε ξανά. Έπρεπε να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να πάμε στην τουαλέτα. Αν δεν τα καταφέρναμε μέσα σε 10 μέρες, θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα. Υποθέτω ότι ήμασταν πολύ τυχερές! Αναρρώσαμε επιτυχώς και δεν πεθάναμε όπως το άλλο κορίτσι».

Οm Gad. «Ήμουν 9 χρονών όταν μου ακρωτηρίασαν τα γεννητικά μου όργανα. Μου είπαν ότι πρόκειται για ένα σημαντικό γεγονός και οι γονείς μου με προετοίμαζαν λέγοντας: θα σφάξουμε και ένα κοτόπουλο για την περίσταση! Έτσι εγώ νόμιζα ότι θα ήταν κάτι ευχάριστο και διασκεδαστικό. Η εξαδέλφη μου η Zahra υπέστη πρώτη την επέμβαση και την άκουσα να φωνάζει και να κλαίει. Εγώ τρομοκρατήθηκα και γι’ αυτό έπρεπε να με κρατάνε .Ο ειδικός έκατσε μπροστά μου και έκανε την εγχείριση. Ούρλιαξα δυνατά για μια στιγμή και μετά έκανε έναν επίδεσμο από γάζα και βαμβάκι και τον τοποθέτησε στα χείλη του αιδοίου. Κατόπιν έπλενα κάθε μέρα την πληγή με νερό και μετά ψέκαζα επάνω μια σκόνη φτιαγμένη από έντομα. Η κλειτοριδεκτομή είναι απολύτως απαραίτητη και αποτελεί παράδοση. Επειδή τα εξωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας μεγαλώνουν συνέχεια με την πάροδο του χρόνου και πρέπει να αφαιρούνται σε μικρή ηλικία. Ο λαός μου το κάνει και γι’ αυτό έχω κι εγώ υποχρέωση να το κάνω».

Το ράψιμο του αιδοίου μετά την εκτομή της κλειτορίδας επιφέρει κατόπιν πολλαπλά προβλήματα σε πολλά επίπεδα.
Η Deega, μια νεαρή Αφρικανή διηγείται ότι ο άντρας της την πρώτη νύχτα του γάμου κάλεσε μια μαία να «την ανοίξει με μαχαίρι» , εφόσον ο ίδιος δεν μπορούσε με την σεξουαλική επαφή. «Εκείνη τοποθέτησε έναν κρόκο αυγού στα χείλη της πληγής, ώστε να μην αισθάνομαι πόνο κατά την επέμβαση. Παρόλα αυτά, πόνεσε πολύ. Ο άντρας βέβαια το απολαμβάνει, αλλά η γυναίκα υποφέρει από τους πόνους. Τώρα πια δεν πονάω. Αλλά να το απολαμβάνω, μου είναι αδύνατο…».
Η Hibo αναφέρει για την περίοδό της: «Η περίοδος μου ερχόταν με πολύ μεγάλη δυσκολία, σταγόνα–σταγόνα και διαρκούσε 10 μέρες το λιγότερο. Μερικές φορές έπρεπε να μου βάλουν κάποιο αναισθητικό βότανο στη μήτρα για να αντέχω τον πόνο. Ο γιατρός πρότεινε να ανοίξει λίγο την οπή του κόλπου, ώστε να τρέχει πιο εύκολα το αίμα, αλλά οι γονείς μου δεν συμφωνούσαν…».

Αξίζει να γίνει αναφορά και στην ειδική πρέσβειρα των Ηνωμένων Εθνών για την κατάργηση του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, την Σομαλή Γουόρις Ντίρι, η βιογραφία της οποίας κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία και στη Ελλάδα (Κάθλιν Μίλλερ, «Το λουλούδι της ερήμου», εκδ. Ωκεανίδα»). Στο βιβλίο παραθέτει παραστατικά την ανατριχιαστική περιγραφή της εμπειρία της: «Την εγχείρηση την έκανε μια γριά τσιγγάνα, που στην κοινότητά μας την θεωρούμε σημαντικό πρόσωπο, αλλά εγώ την θεωρούσα φόνισσα. Την νύχτα πριν την κλειτοριδεκτομή μου, η μητέρα με συμβούλεψε να μην πιω πολύ νερό η γάλα για να μην χρειαστεί να ουρήσω. Εκείνο το βράδυ η οικογένεια ασχολήθηκε περισσότερο μαζί μου, αυτή ήταν η παράδοση. Πριν ακόμη χαράξει με ξύπνησαν για την εγχείρηση… Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου… Άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα. Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα… Όταν ξύπνησα αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα ούρησης… Το μόνο άνοιγμα που είχε μείνει για τα ούρα και το αίμα της περιόδου, ήταν μια μικροσκοπική τρύπα με διάμετρο ενός σπιρτόξυλου…».

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 6η Φεβρουαρίου «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής», για να ευαισθητοποιήσει το διεθνές κοινό και ιδιαίτερα της Αφρικανούς για τη βάρβαρη αυτή πρακτική, που προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία της γυναίκας. Ήδη, οι περισσότερες χώρες της Αφρικής έχουν ποινικοποιήσει την κλειτοριδεκτομή.
http://www.pare-dose.net/?p=3090#ixzz19z354cWE

...διαβάζοντας το άρθρο θύμωσα.!!!!!!!
θύμωσα πολύ με τους άντρες...για κείνους τους άντρες που αδιαφορούν για τη γυναίκα και την υπόστασή της...για την περηφάνεια της, για τη ζωή της, για τα όνειρά της, για την αγάπη της, για το δικαίωμά της στην απόλαυση που δίνει ο έρωτας...{!!!}

ήθη, έθιμα, παραδόσεις, θρησκείες...μέσα αποχαύνωσης...όπιο...μέσα χειραγώγησης συνειδήσεων.!

βρώμικα μαχαίρια, βρώμικα χέρια, πιο βρώμικες ψυχές...
απόγνωση, πόνος, φρίκη...θάνατος, σωματικός, ψυχικός...
μετά από αυτό τίποτα δεν είναι ίδιο, δεν υπάρχει επιστροφή...
..........................................................................................................................(!)


...το πορτοκάλι μας.!



ΑΝ Μ'ΑΓΑΠΑΣ-ΔΗΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ


Αν μ αγαπάς μείνε κοντά μου
όσα κι αν έρθουν να είσαι πάντα εδώ

αν μ αγαπάς γίνε ο στίχος
σ ένα τραγούδι που γράψαμε κι οι δυο.
Έλα πάρε με καρδιά μου ως εκεί που πας

να σου στρώνω χίλια αστέρια για να περπατάς
χάρισέ μου ένα κόσμο μοναχά για μας

κι εγώ ότι θέλεις δίνω για να μ αγαπάς.

Αν μ αγαπάς δως μου ένα δρόμο

να τον βαδίζω με εσένα αγκαλιά

αν μ αγαπάς γίνε ζωή μου

όσο θα ρίχνει το σώμα μου σκιά.

Έλα πάρε με καρδιά μου ως εκεί που πας

να σου στρώνω χίλια αστέρια για να περπατάς

χάρισέ μου ένα κόσμο μοναχά για μας

κι εγώ ότι θέλεις δίνω για να μ αγαπάς.


...το πορτοκάλι μας.!!!

θέλησα να γράψω δυό λόγια στο blog απευθυνόμενη σε όλους εσάς, τους φίλους, τους γνωστούς, τους άγνωστους...ευχές για το Νέο Έτος.

ακούγοντας το τραγούδι, δεν ξέρω γιατί, σκέφτηκα μια κινέζικη ιστορία...την ιστορία με το μισό πορτοκάλι...

Κάθέ άνθρωπος, σύμφωνα με το μύθο λοιπόν, είναι ένα μισό πορτοκάλι...σ' όλη του τη ζωή, ψάχνει να βρεί το άλλο μισό για να ολοκληρωθεί...να γίνει ένα τέλειο ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ...! όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο βέβαια, γιατί υπάρχουν πολλά χρόνια μπροστά του...χρόνια ΑΓΑΠΗΣ - ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ - ΕΥΤΥΧΙΑΣ.!!!
εύχομαι τη Νέα Χρονιά να βρείτε όλοι το δικό σας ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ...αυτό, που θα ολοκληρώσει τη Ζωή σας και θα σας χαρίσει πληρότητα Ψυχής και Γαλήνη...εύχομαι, κανείς να μην είναι και κυρίως να μη νοιώθει μόνος, γιατί η μοναξιά όταν δεν είναι επιλογή, είναι σκληρή και πονάει.




Τι είναι η αγάπη;

Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα.
Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ...

Νίκος Καζαντζάκης

...ευχαριστώ πολύ, την justMusic73 για το πανέμορφο video...
το κανάλι της στο youtube, εδώ: http://www.youtube.com/user/JustMusic73


ask2use.com: Επιτρέπεται η αντιγραφή όλου του κειμένου
ask2use.com: Μόνο για μη-κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η άδεια
hit counter
free web hit counter