Σαββόπουλε...καλύτερα πλέον να μασάς παρά να μιλάς.!



...το βιντεάκι το έβαλα για να γνωρίσει ο σπουδαίος έλλην καλλιτέχνης Σαββόπουλος, τη νεαρά Δανάη Παναγιωτοπούλου!


"Στην πόρτα, μας ρωτήσανε
αν έχουμε Μολότοφ
στην τσάντα σου είχες μόνο προκηρύξεις
από την άλλη τη μεριά..."


...έλεγα εδώ μέρες να γράψω για το θέμα αλλά πάντα κάτι προέκυπτε και το άφηνα γι' αργότερα...είπα λοιπόν να το κάνω σήμερα παίρνοντας αφορμή μια ανάρτηση που είδα στο "φατσό"

να ξεκινήσω με το αυτονόητο: όλοι οι άνθρωποι έχουν στόμα και κώλο, εξαρτάται όμως από το άτομο ποιό χρησιμοποιεί για να μιλήσει...ο Σαββόπουλος επέλεξε να μιλήσει με το δεύτερο.(!)

Το χρονικό

ο κύριος αυτός λοιπόν, δίνει συνέντευξη στον ANT1 και συγκεκριμένα στη δημοσιογράφο Μαρία Χούκλη στις 20 Φεβρουαρίου...η δημοσιογράφος τον ρωτά για το τί έφταιξε για την κρίση. “Δωροδοκηθήκαμε από τους πολιτικούς για να τους ψηφίζουμε” απαντά ο Σαββόπουλος και την επόμενη εμφανίζεται στο διαδίκτυο ανοιχτή επιστολή της ερμηνεύτριας Δανάης Παναγιωτοπούλου προς τον τραγουδοποιό, η οποία αναδημοσιεύεται στο press-gr
στις 2 του Μάρτη ο Σαββόπουλος απαντά με ύφος που όχι μόνο ξεπερνά τον εμετικό Πάγκαλο σε αλαζονεία και αμετροέπεια αλλά με ύφος που ξεπερνά κάθε άνθρωπο ο οποίος θεωρεί ούτε λίγο ούτε πολύ τον εαυτό του ταμπού, μύθο, ανέγγιχτο, ημίθεο ή μήπως Θεό, τέλειο.!!!


Η επιστολή της Δανάης Παναγιωτοπούλου

«Ανοιχτή επιστολή στο Διονύση Σαββόπουλο ή μάλλον σε αυτούς που κατά δήλωσή του, τον έχουν δωροδοκήσει, και εξακολουθούν (υποθέτω εγώ) να τον δωροδοκούν.
Είναι αλήθεια ότι ο Διονύσης Σαββόπουλους βρήκε την ταυτότητά του στο ρόλο του παραμυθά. Παλιότερα κρατούσε για τον εαυτό του το ρόλο του κεντρικού ήρωα, τώρα όμως κύλησε ο τέντζερης και βρήκε αυτόν για καπάκι στο ρόλο του αφηγητή. Για να γίνει ο χρόνος καινούριος, για να γίνουμε, δηλαδή, εργατικά χρυσόψαρα. Στο πλαίσιο προώθησης των παραστάσεών που θα κάνει στο Ακροπόλ, μετά τη μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής, εμφανίστηκε ως άλλος Πάγκαλος σε πιο φιλική για το χρήστη συσκευασία για να μας πει ότι δωροδοκηθήκαμε από τους…
πολιτικούς, και το πρόβλημα είναι ότι τα χρήματα με τα οποία όλοι δωροδοκηθήκαμε ήταν δυστυχώς δανεικά και τώρα πρέπει να τα βρούμε και να τα δώσουμε πίσω.
Ωραία. Επειδή, λοιπόν, ο κύριος Σαββόπουλος γνωρίζει ότι η έννοια της συλλογικής ευθύνης ήταν ένα από τα καλύτερα εργαλεία των ναζί και δεν μπορεί να μπαίνει στο στόμα ενός καλλιτέχνη, ας ξεκινήσει το θεάρεστο και πατριωτικό του έργο βρίσκοντας και επιστρέφοντας όσα χρήματα πήρε από το Υπουργείο Αμύνης για να κάνει περιοδεία στα στρατόπεδα και γενικά όσα χρήματα χρειάστηκε η καθεστηκυία τάξη για να τον εξαγοράσει (για να πάψει, δηλαδή, να κάνει αυτό για το οποίο ο κόσμος τον έβαλε στα σπίτια του και στην καρδιά του) και ας τα επιστρέψει στο κράτος. Επίσης, αν γνωρίζει συναδέλφους του ή άλλους που έλαβαν τέτοιου είδους πεσκέσια να τους καταγγείλει δημόσια και να τους παροτρύνει να κάνουν το ίδιο. Γιατί ως γνήσιοι Έλληνες, οι πέντε νταβατζήδες που – κατά δήλωση του Κ. Καραμανλή junior – κυβερνάνε την Ελλάδα, συνηθίζουν να χορηγούν καλλιτεχνικά δρώμενα, είναι κάτι που ενδείκνυται ως μέθοδος ξεπλύματος χρημάτων και συνειδήσεων.
Κατά τα άλλα, όταν μιλάμε για τον ανώνυμο κόσμο, η λέξη δωροδοκία είναι ευφημισμός και εν τέλει ανακριβής για να περιγράψει τον τρόπο που διοίκησε το σύστημα του ΠαΣοΚ. Η λέξη εκβιασμός ταιριάζει καλύτερα. Κοιτάζοντας τα πράγματα από την απόσταση της επόμενης μέρας που πρέπει να παραδεχτούμε ότι ξημέρωσε, η πράσινη κάρτα του κόμματος από πολύ νωρίς κατέληξε να αποτελεί δήλωση πίστης ότι ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός – στα καθ’ ημάς ότι ο βασιλιάς εξακολουθεί να σοσιαλίζεται – υπό την απειλή μιας πανταχού παρούσας λερναίας γραφειοκρατίας ικανής και πρόθυμης να σου κόψει τα πόδια και να σε κρατήσει για κατοικίδιο.
Η ιστορία αυτού του τόπου είναι ακόμα νωπή και δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη καταγραφή. Ερίζουμε ακόμα για το 1821, τι να πούμε για τα πιο πρόσφατα. Κυκλοφορεί, όμως, προφορικά, και στην Ελλάδα, ευτυχώς, όλοι μιλάνε. Έχω συγκινηθεί και έχω διδαχτεί από τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Την επιστολή αυτή όμως, θα την κλείσω με έναν στίχο του Γιάννη Νεγρεπόντη. Δε θα περάσει ο φασισμός».

Δανάη Παναγιωτοπούλου
20/02/2011


...έξαλλος ο πάλαι ποτέ Νιόνιος ο επαναστάτης.(!)
επαναστάτης?????????!!!!!!!!!!!
καλά ντε, μη βαράτε όλοι μαζί...έτσι κι αλλιώς, στην Ελλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι.!!!

ορμάει κι επιτίθεται λάβρος για να υπερασπιστεί…τί άραγε;
τη χαμένη υπόληψή του μάλλον...αυτή που έχασε ο δόλιος πρώτα με τα καραγκιοζιλίκια του "κουρέματος" στο Ολυμπιακό Στάδιο πριν πολλά χρόνια, μετά όταν έπαιρνε σβάρνα τα στρατόπεδα για να ψυχαγωγήσει δήθεν τους φαντάρους - δεν μας λες ρε Διονυσάκι επ' ευκαιρίας της αντιπαράθεσης, εσύ πού υπηρέτησες; έτσι για να γνωρίζουμε και μεις οι αδαείς...

ωωωωω!
θαύμα, θαύμα! ο επαναστάτης Νιόνιος δεν υπηρέτησε γιατί δεν του το επέτρεπε ΤΟΤΕ η επαναστατική του συνείδηση....

και τέλος η χοντρή ξεφτίλα του όταν στα γενέθλιά του πριν χρόνια το pop idol - χαχαχαχαχαχαχα - η Καλομοίρα "έσκασε μύτη" ωσάν άλλη Marilyn Monroe μέσα από μια τούρτα και μάλιστα πού; στο Ηρώδειο.(!!!!!)


Η απάντηση του Διονύση Σαββόπουλου στο Press-gr.

«Με υπόδειξη φίλων διάβασα xθες στην PRESS-GR/ΔΗΜΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ όπως αυτοαποκαλείται, επιστολή ανάλογης έπαρσης και φιλαρέσκειας, από την άγνωστη σε ‘μενα – κι ούτε θέλω να τη μάθω - Δανάη Παναγιωτοπούλου κι αναγούλιασα.

Μολονότι κοντεύω πια τα εβδομήντα, μετά κόπου συγκρατώ τα νεύρα μου απέναντι σε ελεεινές και κατάφορα άδικες επιθέσεις και δεν θα ‘πρεπε να απαντήσω καν. Όμως η συκοφαντική επιστολή τής ας πούμε κυρίας Δανάης, εμπίπτει στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα.

Ανάγκη να βάλω ένα – δυο πραγματάκια στη θέση τους.

Όταν είπα στη Μαρία Χούκλη ότι «μας δωροδοκούσαν» χρησιμοποίησα τον πληθυντικό για να συμβάλλω, αλληλέγγυος, στην αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία μας. Δεν έχω πάρει ποτέ ούτε δραχμή απ’ το Υπουργείο Αμύνης όπως ψευδέστατα ισχυρίστηκαν οι συκοφάντες μου. Και ενώ είχα φυσικά, δικαίωμα αμοιβής, έπαιξα δωρεάν για τους φαντάρους τότε, ακριβώς για να μη μπερδευτώ με τα σκατά, πράμα που εντέλει δεν απέφυγα, διότι ξεσήκωσαν σαχλό θόρυβο οι κιτρινιάρες εφημερίδες εκείνης της εποχής, ότι δήθεν τα πήρα.

Επενέβει ο εισαγγελέας, «έσκαψε» επί μήνες και εντέλει με αθώωσε, πανηγυρικά μπορώ να πω, αφού το ανακοίνωσαν όλα τα ραδιόφωνα. Φαίνεται ότι μερικοί υποανάπτυκτοι έκαναν πως δεν… άκουσαν.

Γράφει επίσης αυτή η Παναγιωτοπούλου, ότι «με εξαγόρασε η καθεστηκυία τάξη».
Τον κακό της τον καιρό.

Σαράντα έξι χρόνια δε ζήτησα ποτέ καμία επιδότηση από κανένα υπουργείο. Σιχαίνομαι τους κρατικοδίαιτους καλλιτέχνες. Μελαγχολώ με την επιχορηγούμενη τέχνη.
Τραγουδούσα πάντοτε όπως αισθανόμουν και όπως σκεπτόμουν, ανεξάρτητα απ’ το όποιο προσωπικό κόστος, όχι επειδή είμαι τάχα ανώτερος, αλλά επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς τη δουλειά μου. Σαράντα έξι χρόνια τώρα, παρ’ όλα τα φριχτά μου ελαττώματα και τις αδυναμίες, ήρθα σε σύγκρουση όταν χρειάστηκε, όχι μόνο με τη Χούντα αλλά και με τις λογοκρισίες των κομματικών γραφείων και με περισπούδαστους δημοσιογράφους, κάποιες φορές μάλιστα και με το ίδιο το αξιότιμο κοινό.
Ξέρετε άραγε πολλούς που να διακινδύνευσαν τέτοια πράγματα για την ελευθερία της έκφρασής τους; Αν ήθελα να ‘μαι το «καλό παιδί» και να τραγουδώ μόνο ότι «συμφέρει», σιγά το δύσκολο, θα με αποθεώνατε ανοήτως ακόμη· και όλοι θα ‘μασταν ευχαριστημένοι και ηλίθιοι.

Στην κρίση που περνάμε, κανείς δεν έχει δικαίωμα να λέει ότι η κρίση δεν τον αφορά και ότι ως συνήθως φταίνε μόνο και πάλι οι άλλοι. Διότι αυτός που δεν έκοψε απόδειξη κι αυτός με το αυθαίρετο κι αυτός που «έσπρωξε» για να διοριστεί το παιδί του, ενθαρρυνθήκανε εντέλει να συνδιαμορφώσουν λιγουλάκι κι αυτοί, την κόλαση που ζούμε τώρα.

Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι συμφωνώ με το «μαζί τα φάγαμε», διότι η ευθύνη ανήκει σ’ αυτόν που είχε την δυνατότητα της πρόβλεψης. Κι ενώ την είχε, την παραμέρισε, μα από αδυναμία χαρακτήρος; Μα από κυνισμό; Μα από ιδιοτέλεια; Αδιάφορο.
Όταν η τράπεζα τραβούσε τον κόσμο απ’ το μανίκι να του δώσει δάνεια που δεν εξοφλούνται, δεν έφταιγε ο ανθρωπάκος που πήρε το δανειάκι· έφταιγε η τράπεζα. Όταν βούλιαζαν οι ΔΕΚΟ δεν έφταιγε ο υπάλληλος· έφταιγαν οι κυβερνήσεις και οι εργατοπατέρες. Όταν κάποιος αγρότης αγόραζε Καγιέν ή τα ‘τρωγε με τις Ρωσίδες, δεν έφταιγε ο αγρότης· έφταιγαν οι μαφίες που μοίραζαν τις επιδοτήσεις για τη μίζα τους.
Και για τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων εξουσίας χρόνια τώρα, δεν έφταιγε βέβαια ο ψηφοφόρος αλλά εκείνοι οι πολιτικοί που τον κηδεμόνευαν.
Αυτά εννοούσα όταν έλεγα «μας δωροδοκούσαν». Το ρήμα μπορεί να μην είναι ακριβές για όλες τις επιμέρους περιπτώσεις, διότι μιλώ πάντα σαν καλλιτέχνης και το είπα συμβολικά. Όλοι το καταλαβαίνουν αυτό, εκτός από μερικούς πνευματικούς κάφρους. Αν και είμαι βέβαιος, ότι κι αυτοί το καταλαβαίνουν αλλά βρήκαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν πάλι την ναζιστική συνταγή του Γκαίμπελς: «Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, όλο και κάτι μένει».

Μ’ αυτόν τον συγκεκριμένο φασισμό να δούμε τί μέλλει γενέσθαι.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να διαφωνεί με το περιεχόμενο των τραγουδιών μου ή των συνεντεύξεών μου. Αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να διαδίδει συκοφαντικά ότι τάχα η έκφρασή μου δεν είναι πράξη ελεύθερης βούλησης αλλά εξαγορασμένης συνείδησης.
Κι όποιος το διαδίδει ενώ ξέρει ότι είναι ψέμα, είναι ή φασίστας ή επηρμένο τσογλάνι».


...αυτά, λοιπόν, τα γλαφυρά έγραψε ο Σαββόπουλος, κι εγώ θέλω να σταθώ στην πρόταση
«Όμως η συκοφαντική επιστολή τής ας πούμε κυρίας Δανάης, εμπίπτει στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα».


Ώπα, μία του επαναστάτη Νιόνιου!
θυμήθηκε τον εισαγγελέα...γιατί άραγε;
μήπως για να κάνει τη χάρη στην "υψηλότητά" του ο εισαγγελέας να παρέμβει αυτεπάγγελτα για να προστατέψει τα ιερά και τα όσια της πατρίδας;

...έτσι έμαθες εσύ επαναστάτη μου να υπερασπίζεσαι την Άποψη;
δεν μας λες όμως "κύριε" Σαββόπουλε, τι να ψάξει ο εισαγγελέας και για ποιό λόγο ψέγεις την κυρία Παναγιωτοπούλου, εσύ, ο «ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΑΣ»;
μα, ο ίδιος νιώθεις την ανάγκη να εξηγήσεις με 618 λέξεις - ουφ! επιτέλους, κατάφερα να τις μετρήσω μία μία - τι εννοούσες όταν έλεγες ότι: «Δωροδοκηθήκαμε από τους πολιτικούς για να τους ψηφίζουμε».

εεεεεεεε, τι σκατά παρεξηγήθηκες τότε όταν ακόμη κι ο ίδιος υποστηρίζεις τώρα ότι δεν εννοούσες αυτό που είπες, αλλά εννοούσες 618 λέξεις που ΔΕΝ είπες;

όμως και αυτά που λέει τώρα δε θυμίζουν σε τίποτα τον Σαββόπουλο που κάποτε τραγουδήσαμε...αυτά που λέει προσπαθώντας να εξηγήσει πόσο κοντά είναι στο λαό και τα βάσανά του, δεν απέχουν σε τίποτα από τα παραμυθάκια που παίζει στο Μέγαρο Μουσικής.

γιατί άραγε συγχύζεται «παρότι κοντεύει πια τα εβδομήντα»; κοντεύοντας τα εβδομήντα, θα έπρεπε να είναι πιο ευγενικός κατ’ αρχήν με τον εαυτό του και δεύτερον να σέβεται τους άλλους....δε θυμίζει σε τίποτα άνθρωπο που κοντεύει τα εβδομήντα, η πλήρους έπαρσης δήλωση «από την άγνωστη σε ‘μενα – κι ούτε θέλω να τη μάθω - Δανάη Παναγιωτοπούλου», ούτε τα ευτελή «τής ας πούμε κυρίας Δανάης».

δικαίωμα του καθενός είναι να μη θέλει να μάθει την κυρία Παναγιωτοπούλου ή όποιον άλλον....όμως, αγαπητέ, αν δεχτούμε ότι δεν θες να τη γνωρίσεις τότε δεν της απαντάς...αν, αποφασίσεις να απαντήσεις σε κάποιον, τότε θα πρέπει να ξέρεις σε ποιον απαντάς, απλό και αυτονόητο...διαφορετικά είσαι πιο ελαφρύς κι από το πούπουλο....όμως "αγαπητέ" Διονύση τα γεράματα είναι βαριά και δεν επιτρέπουν πουπουλιές.!

θα σταθώ και στο σημείο όπου ο Σαββόπουλος δηλώνει: «Σιχαίνομαι τους κρατικοδίαιτους καλλιτέχνες. Μελαγχολώ με την επιχορηγούμενη τέχνη».

μα, ελάτε τώρα αγαπητέ, μνήμη έχουμε, άλλο αν εσείς την έχετε απωλέσει.!
εσύ δεν ήσουν που έκανες την εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» στην Κρατική τηλεόραση;
τζάμπα την έκανες;
για τη φουκαριάρα τη μάνα σου, υποθέτω...μέχρι και δίσκο είχες βγάλει τότε και μεις τα κορόϊδα τα 'χαμε σκάσει κανονικά για να τον αγοράσουμε...δε μας λες ρε Διονυσάκι, τα λεφτά δεν μπήκαν στην τσεπάρα σου, μήπως τα χάρισες σε κάποιο κοινωφελές ίδρυμα το οποίο αγνοώ;

ο Σαββόπουλος που έχει κάνει δεύτερο σπίτι του το Μέγαρο Μουσικής - του νταβατζή της Τέχνης, Λαμπράκη - σιχαίνεται λέει τις επιχορηγήσεις,
μιλάμε το καλύτερο ανέκδοτο by far...
μα, μόλις προχθές αποφάσισαν οι πολιτικοί της κρατικοδίαιτης Τέχνης να μας χρεώσουν άλλα 95 εκατομμύρια ευρώ για να μπορεί να λειτουργεί το Μέγαρο...
μήπως κι εκεί τραγουδάς δωρεάν;
αν ναι, να μας το πεις να σου ζητήσουμε συγνώμη, αλλά - πάντα υπάρχει τελικά ένα "αλλά" και η απορία εύλογη...
πως ζει με τόσα δωρεάν; ή εν πάση περιπτώσει, για να βοηθήσουμε και λίγο τα οικονομικά του, πόσα θέλει για να μας τρελάνει ο Σαββόπουλος;
να του τα δώσουμε, να κάνουμε έναν έρανο ρε αδερφέ...τόσοι και τόσοι γίνονται κάθε χρόνο...ε! ας κάνουμε κι έναν για τον "δεν πληρώνομαι" επαναστάτη Σαββόπουλο.(!)
κάπως θα πρέπει να ζήσει κι αυτός, έστω κι αν απέχει πάρα μα πάρα πολύ από το να θεωρηθεί σπουδαίος καλλιτέχνης...τέτοιος κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις...
μην τα ισοπεδώσουμε όλα σε τούτη τη χώρα, αν και νομίζω ότι πολύ θα τον βόλευε μια ισοπέδωση....

...καληνύχτα "αγαπητέ" Διονύση

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΝΙΟΤΗ ΠΟΥ ΛΕΓΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΑΛΛΟΣ
...έγραψε ο ποιητής αλλά επειδή εγώ δεν είμαι ποιήτρια, σου λέω:
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΑΣΑΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ
....δυστυχώς αγαπητέ Νιόνιο, το άτιμο...ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.!!!



ask2use.com: Επιτρέπεται η αντιγραφή όλου του κειμένου
ask2use.com: Μόνο για μη-κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η άδεια
hit counter
free web hit counter