John Lennon´s 70th Birthday STOP ANIMAL & HUMAN ABUSE NOW

Ο John Lennon έγινε 70άρης

Έφτασε μόνο μέχρι τα 40 όμως κατάφερε σχεδόν τα πάντα. Σήμερα, συμπληρώνονται 70 χρόνια από την γέννηση του John Lennon και παραμένει σταθερά η σημαντικότερη προσωπικότητα στη pop/rock κουλτούρα.

...γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1940, τη περίοδο δηλαδή που οι Nazi σφυροκοπούσαν το Λίβερπουλ και γενικά την Μεγάλη Βρετανία. Στα 16 του γνωρίζει τον Paul McCartney και κάπου εκεί δημιουργούνται οι Beatles, η μπάντα που άλλαξε την ροή της μουσικής ιστορίας. Οι δυο τους ακόμα και τώρα θεωρούνται για πολλούς το κορυφαίο στιχουργικό δίδυμο όλων των εποχών.

Οι Beatles άντεξαν μόλις 10 χρόνια και για διάφορους ο λόγος της διάλυσης τους ήταν η Yoko Ono, o τελευταίος και μεγαλύτερος έρωτας του Lennon. Μαζί της, παράλληλα με την μουσική, ασχολήθηκε ενεργά με την προσπάθεια για παγκόσμια ειρήνη, ισότητα και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μάλιστα, για όλα αυτά είχε μπει στο στόχαστρο μυστικών υπηρεσιών και όχι μόνο των ΗΠΑ, τόπος διαμονής του τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

http://www.inews.gr/34/o-John-Lennon-egine-70aris.htm

Ο Τζον Λένον σημάδεψε ανεξίτηλα μια ολόκληρη εποχή, λατρεύτηκε όσο λίγοι καλλιτέχνες, και απέκτησε φανατικό κοινό για το έργο του, αλλά και επειδή εκμεταλλεύτηκε τη δημοσιότητά του για να προβάλλει αρχές στις οποίες δήλωνε πιστός: εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ και τη βία, προκαλώντας το FBI και την αμερικανική κυβέρνηση, που τον «φακέλωσαν» ως «έναν πολύ επικίνδυνο άνθρωπο».

Η δολοφονία του θρυλικού Σκαθαριού συνέβαλλε σημαντικά στη μυθοποίηση και «αγιοποίησή» του. Το τεράστιο έργο του ενέπνευσε και καθοδήγησε όχι μόνο τη δική του, αλλά και τις μετέπειτα γενιές. Δεν ήταν μόνο αυτό όμως: Η εκτίμηση στο πρόσωπό του κέρδισε περισσότερο έδαφος τη στιγμή που επέλεξε να εκμεταλλευτεί τη φήμη του για σκοπούς σημαντικότερους από την προσωπική του ευημερία και δόξα. Επί σειρά ετών στο τέλος της δεκαετίας του ’60 αλλά τις αρχές του ’70, ο ίδιος και η Γιόκο Όνο επιστράτευσαν ακόμη και την καθημερινή τους ζωή στην υπηρεσία των ζητημάτων για τα οποία αγωνίζονταν. Το σημαντικότερο για τον Τζον Λένον ήταν να ακουστεί το μήνυμα που ήθελε να περάσει.

Η κληρονομιά του Λένον στην ιστορία της μουσικής είναι τεράστια. Στα πρώτα χρόνια των Beatles (1962–1965), τα τραγούδια που έγραψε αποτελούσαν κατά κύριο λόγο εφηβικά τραγούδια αγάπης, με μια κεφάτη διάθεση, ωστόσο, που παραμένει σταθερή παρά το πέρασμα του χρόνου. Αργότερα, επηρεασμένος από τον Μπομπ Ντίλαν έμαθε ότι οι στίχοι μπορούν να γίνουν προσωπικοί. Από το 1965 και μετέπειτα, τα συναισθήματά του ενσωματώνονται στη μουσική και το στίχο του. «Κάθε τόσο αισθάνομαι τόσο ανασφαλής...» τραγουδ
ούσε στο «Help!».

Help, I need somebody,
Help, not just anybody,
Help, you know I need someone, help.

When I was younger, so much younger than today,
I never needed anybody's help in any way.
But now these days are gone, I'm not so self assured,
Now I find I've changed my mind and opened up the doors.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me.

And now my life has changed in oh so many ways,
My independence seems to vanish in the haze.
But every now and then I feel so insecure,
I know that I just need you like I've never done before.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me.

When I was younger, so much younger than today,
I never needed anybody's help in any way.
But now these daya are gone, I'm not so self assured,
Now I find I've changed my mind and opened up the doors.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me, help me, help me, oh.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία στη σταδιοδρομία του Λένον ήταν οι εχθροί που δημιούργησε. Λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ «Imagine» τον Οκτώβριο του 1971, Ο Λένον και η Γιόκο μετακομίζουν από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη. «Αν ζούσα στους Ρωμαϊκούς χρόνους, θα ζούσα στη Ρώμη. Πού αλλού; Σήμερα η Αμερική είναι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και η Νέα Υόρκη η ίδια η Ρώμη. Η Νέα Υόρκη είναι αυτό που ήταν κάποτε η Ρώμη» είχε δηλώσει στον βιογράφο Ray Coleman. Την περίοδο εκείνη βρισκόταν στο απόγειο της πολιτικής του δραστηριοποίησης, διαδηλώνοντας εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ και της βίας. Εντός λίγων εβδομάδων έρχεται σε επαφή με μέλη της Νέας Αριστεράς στις ΗΠΑ και εκδηλώνει το ενδιαφέρον του να συμμετάσχει σε συγκέντρωση χρημάτων, συλλογή υπογραφών, αντιπολεμικές διαδηλώσεις και συναυλίες. Οι σχεδιαζόμενες δράσεις του Λένον, ωστόσο, κινητοποίησαν αρκετούς Ρεπουμπλικάνους που ανησυχούσαν ότι η δημοφιλία του καλλιτέχνη θα ενδυνάμωνε το αντιπολεμικό κίνημα, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί πολίτες να στραφούν κατά του προέδρου Νίξον.

Στις 4 Φεβρουαρίου 1972, ο Γερουσιαστής Strom Thurmond έστειλε ένα απόρρητο υπόμνημα, στο οποίο καταφερόταν εναντίον του Λένον και του κινδύνου που μπορούσε να προκαλέσει στην προεκλογική εκστρατεία του ίδιου έτους στη χώρα. Πρότεινε μάλιστα την ανάκληση της βίζας του Λένον: «Ο τερματισμός της βίζας του θα αποτελέσει ένα στρατηγικό μέτρο αντιμετώπισής του» έγραφε. Προειδοποιούσε παράλληλα «πρέπει να δοθεί προσοχή στην πιθανή διασύνδεση της αποκαλούμενης 18χρονης ψήφου με την αποβολή του Λένον από τη χώρα».

Ο Λένον ήξερε ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ τον παρακολουθούσαν. Αρκετές φορές μάλιστα, επικαλούμενος το δικαίωμα στην ελευθερία της πληροφόρησης ζήτησε να πληροφορηθεί σχετικά. Όπως αποκαλύφθηκε αρκετά χρόνια αργότερα, το FBI διέθετε έναν φάκελο 281 σελίδων για εκείνον, στον οποίο αποκαλύπτεται η παράνοια των υπηρεσιών. Το FBI ήθελε να συλλάβει τον Λένον με κατηγορίες, αν ήταν δυνατόν, για ναρκωτικά και είχε τυπώσει και μια αφίσα καταζητούμενου, στην οποία όμως δεν ήταν καν η φωτογραφία του Λένον, αλλά ενός άλλου τραγουδιστή με μακριά μαλλιά και γυαλιά, του Ντέιβιντ Πιλ, όπως αποκαλύπτει ο καθηγητής Ιστορίας από την Καλιφόρνια, Τζον Γουίνερ στο βιβλίο του «Gimme Some Truth: The John Lennon FBI File». Ο Γουίνερ παρομοίασε μάλιστα την υπόθεση με ένα «ροκ εν ρολ Γουότεργκέιτ».

«Και, φαντάσου, πια να μην υπάρχουν χώρες, να σβήσουν τα σύνορα από τη γη. Ξέρεις, δεν είναι αδύνατο να γίνει… Να τα καταφέρουμε έτσι, ώστε να μην υπάρχει τίποτα για το οποίο να πρέπει να σκοτώσεις ή να πεθάνεις για αυτό. Και να φύγουν (επιτέλους) οι θρησκείες από τη μέση. Φαντάσου, όλους της γης τους ανθρώπους, να ζουν τη ζωή τους ειρηνικά…»

http://tvxs.gr/

..."γνώρισα" τον Lennon, εκεί γύρω στα 14...
αρχές δεκαετίας '80.
τότε, δηλαδή, που άρχισα να "ψάχνομαι" και να ζητώ απαντήσεις...είχα φάει κι ένα κόλλημα με τον Gandhi, άκουγα μέρα - νύχτα το "Imagine" , πολύ θέλει, νομίζεις; ήταν η εποχή που πίστευα ότι θα μπορούσα να αλλάξω...τον κόσμο!

άρχισα, δειλά - δειλά, να συμμετέχω σε: πορείες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες.
ύψωνα το πανώ και νόμιζα ότι ήταν αρκετό, για ν' αλλάξει ο κόσμος!

τώρα όταν το σκέφτομαι, μου προκαλεί...γέλιο!
όχι, δεν πιστεύω ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει με καθιστικές διαμαρτυρίες...το περάσαμε προ πολλού, αυτό, το στάδιο.
τώρα, χρειάζεται, ο καθένας να κάνει την ενδοσκόπησή του, και να πράξει...κατά συνείδηση.

μετά απ' όλα αυτά τα χρόνια, η αλήθεια είναι...ότι αισθάνομαι και λίγο, μαλάκας.
όχι, γιατί δεν εξαργύρωσα, αλλά επειδή επέτρεψα να εξαργυρώσουν οι ΦΑΥΛΟΙ και οι ΚΛΕΦΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ...!

κι αν η ΒΙΑ, όπως λένε, γεννά ΒΙΑ...ποιός θα κρυφτεί της ΟΡΓΗΣ μου, όταν αυτή πάρει αμπάριζα, ως ανταπόδωση στη ΒΙΑ ενός ξεφτιλισμένου κράτους, με πουλημένους - προσκυνημένους, στο κεφάλαιο πολιτικούς, με 'κατοντάδες ρουφιάνους που ορέγονται θέσεις και εξουσία;
με ανίκανους μπάτσους, που έπεσαν, κατω απ' το τρεις κι εξήντα κι εν τούτης ως πειθήνια όργανα ενός σάπιου συστήματος...προτάσσουν: ασπίδα - γκλοπ - χημικά!
ενίοτε και όπλα που κατά λάθος...εκπυρσοκροτούν...αλλά, που παραδόξως σχεδόν πάντα, χτυπούν στο ψαχνό!!!
με μια εκκλησία, που εξαργυρώνει ακριβά τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ της, αλλά πληρώνει φτηνά την ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ!

ΔΕΝ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ...το μάτι μου, έχει αρχίσει να γυαλίζει επικίνδυνα...!