...αν άκουγες τη σιωπή
αν έβλεπες εκείνο που δεν μπορούν τα μάτια να δουν
αν καταλάβαινες τα σημάδια
τότε θα ήξερες
τότε θα πίστευες

όταν το σώμα δεν μπορεί να τρέξει, τρέχει η ψυχή
λαβωμένη, μα με την ελπίδα πως θα βρει εκείνο που θα τη γιατρέψει

όλα αυτά που πονάνε απελευθερώνονται
κατακλύζουν το είναι μου, φωνάζουν
σε φωνάζουν κι ας ξέρουν πως δεν ακούς

"είναι η περίληψη των σιωπών μου που εκρήγνυνται και φέγγω ολόκληρη όταν λυπάμαι"

βρίσκω χαρτί και γράφω...βρίσκω τραγούδια και μιλώ

ρευστοποιούμαι
πονάω και κρύβομαι

ξημερώνουν μέρες που υπάρχει μόνο σκοτάδι μέσα και γύρω μου και δεν ξέρω αν θέλω να το αρνηθώ ή αν θέλω να το υποστώ για εξιλέωση

και γυρίζει μέσα μου το σκότος και στροβιλίζομαι μέσα του...και πονάει...και πονάω

το μόνο που δεν μπορεί να διορθωθεί είναι ο θάνατος

αποχωρώ...πάω να ενώσω ό,τι μπορώ να ενώσω

...να μην απογοητεύσουμε τον ΛΑΟ γι' άλλη μια φορά και να μην απογοητευτούμε και μεις...
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΟΥ
ό,τι σημαίνει ή ό,τι συμβολίζει αυτό για τον καθένα

τον κόσμο τον αλλάζουν οι τρελοί και οι τολμηροί...όχι οι συμβιβασμένοι

έχουμε χιλιάδες λόγους για να εξεγερθούμε αλλά κανέναν για δηλώνουμε απαθείς

τρίτος δρόμος δεν υπάρχει
είναι:
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ (!)

Επειδή άλλη μάνα με γέννησε
και σ' άλλη γλώσσα άκουσες εσύ
τα όμορφα παιδικά σου παραμύθια...
μη με φωνάζεις «ξένο»
το ψωμί σου δε διαφέρει απ' το δικό μου
το χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου,
σαν τη φωτιά καίει
και η δική μου φωτιά.
Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;
Επειδή σ' άλλους δρόμους βρέθηκα
και σ άλλο λαό γεννήθηκα
και άλλες θάλασσες γνώρισα
και απ' αλλού σάλπαρα;
Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυο
η ίδια εξάντληση
στην πλάτη μας βαραίνει,
αυτή που συντρίβει το κάθε θνητό
μέσ' απ' του χρόνου τα σκοτάδια
από τότε που σύνορα δεν είχαν τεθεί
κι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσει
όσοι διχάζουν
και σκοτώνουν το φτωχό,
αυτοί που κλέβουν
και μοιράζουν ψέμματα,
αυτοί που εμπορεύονται κι εμάς
και θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μας
όσοι εφεύραν αυτή τη λέξη
τη σκληρή: «ξένος».
λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψη
που θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.
Αν θέλεις το καλό μου να είσαι καλός
σταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»
αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,
πιο πέρα απ' το μίσος
ας φθάσει η ματιά σου,
ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.
Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώ
Όχι, δεν είμαι «ξένος» !

...το ποιήμα το έχει γράψει ένας άγνωστος μετανάστης
ένας απ' αυτούς που κάποιοι φασιστικοί εγκέφαλοι προορίζουν να φιλοξενηθεί σε κλειστό στρατόπεδο φιλοξενίας (sic)
θα το επιτρέψουμε?

θα επιτρέψουμε τη δημιουργία νέων Άουσβιτς εν έτη 2012 ή θα αντισταθούμε στη φασιστική κατρακύλα της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμιου; η απόφαση δική σου !